จินตนาการว่าตัวเองอยู่ในถนนที่เต็มไปด้วยเมือง
แต่มีแสงสว่างที่บ้านเธอไม่มี
และนั่นอาจจะเป็นที่ที่เหมาะสำหรับการใช้ชีวิต

ฉันจะไม่รู้เลยว่าจะพูดหรือบอกอย่างไร
ถ้าเราจะเห็นวันที่ดีขึ้นหรือแย่ลง
แต่นั่นอาจจะเป็นที่ที่เหมาะสำหรับการใช้ชีวิต
นั่นอาจจะเป็นที่ที่เหมาะสำหรับการใช้ชีวิต

ฉันเป็นผู้ชายธรรมดา ฉันเป็นลูกของไม่มีอะไร
พวกเขาปิดตาฉันก่อนที่ฉันจะเห็นทาง
พวกเขาไม่เคยบอกว่ามา พวกเขาบอกว่าไปที่ที่เธอต้องการ
แต่ฉันเดินเตร่อย่างเงียบๆ อย่างไร้ประโยชน์
ฉันอยากทำอะไรบางอย่าง ไม่จำเป็นต้องง่าย
ฉันอยากจะบอกเธอว่าฉันมีชีวิตอยู่เพื่อเธอบ้าง

มันเหมือนกับวันที่เราเดินเล่น

และเรารู้สึกว่ามันดีและลมพัดพาเราไป
ที่นั่นอาจจะเป็นที่ที่เหมาะสำหรับการใช้ชีวิต
มันคือตลอดทั้งคืนเมื่อเราพูดกันข้างนอก
จากความฝันที่สงบของเด็กที่หลับ
และนั่นอาจจะเป็นที่ที่เหมาะสำหรับการใช้ชีวิต
นั่นอาจจะเป็นที่ที่เหมาะสำหรับการใช้ชีวิต

ฉันควรจะสามารถให้เวลาทั้งหมดที่ฉันไม่มีอีกต่อไป
ที่พวกเขาได้เอาไปโดยไม่รู้และไม่ได้คืนมา
ที่ฉันเสียไปในอากาศหรือที่ฉันไม่ได้ขายดี
ฉันควรจะหาเจอในช่วงเวลาแปลกๆ
ที่ฉันเข้าใจดีว่ามันสายเกินไปแล้ว
สิ่งที่จะลืมได้ว่าฉันไม่มีวิธีที่จะเชื่อ

แต่ฉันต้องการเก็บไว้แม้แต่เวลาหนึ่งรอบบนตัวฉัน
ความรู้สึกที่ว่าสักวันหนึ่งฉันสามารถยกเสียงขึ้น
จนถึงการร้องเพลงคำที่เธอจะรู้สึกตัวเองในนั้น

VIEW ORIGINAL LYRICS