ถ้าเรื่องราวไม่ได้ถูกเขียนไว้ เราอาจจะร้องเพลงมัน
เราอาจจะไม่รู้จริงๆ ต้องไปพบเจอมัน

ฉันจะไม่รอให้มีสัญญาณเพื่ออ่านระหว่างบรรทัด
ฉันไม่ต้องการให้ใครตัดสินใจแทนฉัน บอกฉัน
ว่าฉันต้องวาดอะไร (ฮึ)

มันง่ายกว่าที่จะปล่อยให้เวลาเป็นตัวกำหนด
แต่ฉันยังคงชอบที่จะก้าวไปข้างหน้า
ฉันไม่ต้องการปล่อยให้ความฝันใดๆ ลอยไปในสายลม (ฮึ)

ฉันใช้ชีวิตของฉันและเราจะเห็นกันทีหลัง
เพราะไม่มีใครมีคำตอบจริงๆ
ใครจะบอกได้ว่าเราจะทำอะไรต่อไป?
เพราะไม่มีใครมีคำตอบ

จริงๆ แล้ว เราอาจจะไม่รู้อะไรมากนัก
จริงๆ แล้ว มันคงจะดีกว่าถ้าเราทำสิ่งต่างๆ
จริงๆ แล้ว เราอาจจะไม่รู้อะไรมากนัก
จริงๆ แล้ว มันคงจะดีกว่าถ้าเราทำสิ่งต่างๆ

ฉันไม่สามารถปล่อยให้คนอื่นทำแทนได้
นี่คือโชคชะตาของฉัน เราจะไม่ทำอย่างอื่น
ฉันไม่ต้องการความเสียใจ ฉันไม่ใช่เด็กอีกต่อไป
ปล่อยให้ฉันทำผิดพลาด เหมือนผู้ใหญ่

ฉันไม่มีคำตอบ แต่ฉันตัดสินใจ
ยังมีคำถามเสมอ ต้องถามตัวเอง
ฉันไม่มีคำตอบ แต่ฉันสัญญาว่าจะพยายาม
ส่วนที่เหลือ เราจะเห็นกัน (ฮึ)

มันง่ายกว่าที่จะปล่อยให้เวลาเป็นตัวกำหนด
แต่ฉันยังคงชอบที่จะก้าวไปข้างหน้า
ฉันไม่ต้องการปล่อยให้ความฝันใดๆ ลอยไปในสายลม (ฮึ)

ฉันใช้ชีวิตของฉันและเราจะเห็นกันทีหลัง
เพราะไม่มีใครมีคำตอบจริงๆ
ใครจะบอกได้ว่าเราจะทำอะไรต่อไป?
เพราะไม่มีใครมีคำตอบ

จริงๆ แล้ว เราอาจจะไม่รู้อะไรมากนัก
จริงๆ แล้ว มันคงจะดีกว่าถ้าเราทำสิ่งต่างๆ
จริงๆ แล้ว เราอาจจะไม่รู้อะไรมากนัก
จริงๆ แล้ว มันคงจะดีกว่าถ้าเราทำสิ่งต่างๆ

(ฉันใช้ชีวิตของฉันและเราจะเห็นกันทีหลัง
ใครจะบอกได้ว่าเราจะทำอะไรต่อไป?)
เพราะไม่มีใครมีคำตอบจริงๆ

VIEW ORIGINAL LYRICS