ฉันอยู่ใกล้โรงสีแค่โยนหินไป
และฉันต้องเดินไกลไปถึงแม่น้ำ
เมื่อวันทำงานของฉันสิ้นสุดลง
เราจะไปว่ายน้ำเพื่อปลดปล่อยความกังวล
จุ่มนิ้วเท้าลงในน้ำ
และยิ้มบนใบหน้าของคุณ
และบอกฉันว่าคุณรักฉัน
ที่รัก, เลดี้เมย์

ตอนนี้ฉันไม่ใช่สิ่วที่คมที่สุด
ที่มือของคุณเคยถือ
แต่ที่รัก, ฉันสามารถรักคุณได้ดี
จนกว่าจะถึงวันสุดท้าย
ฉันได้เห็นปัญหามากมาย
และฉันได้แบกรับความอับอาย
แต่ฉันได้รับบัพติศมาในนามของคุณ
ที่รัก, เลดี้เมย์

พระเจ้า, ลมสามารถทำให้คุณสั่นสะท้าน
ขณะที่มันเต้นรำผ่านใบไม้
มันได้พัดผ่านป่าของฉัน
จนกระทั่งความรักของคุณนำฤดูใบไม้ผลิมา
ตอนนี้ภูเขาทั้งหมดกำลังเขินอาย
และพวกเขาไม่รู้จะพูดอะไร
นอกจากคำสรรเสริญยาวๆ
สำหรับที่รักของฉัน, เลดี้เมย์

ตอนนี้, ฉันไม่ใช่ไม้ฮิคกอรีที่แข็งแกร่งที่สุด
ที่ขวานของคุณเคยรู้สึก
แต่ฉันก็เป็นไม้ฮิคกอรีเช่นกัน
ฉันเป็นไม้ฮิคกอรีเหมือนกัน
ฉันพังทลายผ่านป่า
ขณะที่คุณตัดรากของฉันออกไป
และฉันล้มลงไกลมาก
สำหรับที่รักของฉัน, เลดี้เมย์

VIEW ORIGINAL LYRICS