ตื่นขึ้นมาเล็กน้อยหลังจาก 6 โมงเช้า
สี่จาน ขนมปังปิ้ง และกาแฟ
พวกเขาปล่อยมือกันที่โรงเรียน
สองเหตุผลในการทำงาน
และกลับบ้านเพื่อทานอาหารเย็น
เปลี่ยนหยาดเหงื่อเป็นสิทธิพิเศษ
และเธอเล่น เต้น วิ่ง ร้องเพลง
และบินด้วยปีกของนางฟ้าของเธอ
เธอให้ยืมเมื่อไหร่ก็ได้
มันเป็นชีวิตในโทรทัศน์
ที่เขียนโดยผู้เชี่ยวชาญด้านภาพลวงตา
ไม่ใช่แค่วันที่ 24 เท่านั้นที่เป็นวันคริสต์มาสอีฟ
เพราะเขาฝัน เพียงแค่ฝัน
และรัก มอบจิตวิญญาณ
มีชีวิตเพื่อทิ้งร่องรอย
ในเรื่องราวที่สมบูรณ์แบบที่ไม่มีอะไรขาดหายไป

และเธออยู่ที่นั่นวาดดาว
ร้องเพลงด้วยจิตวิญญาณ
คัท และฉากที่สวยงาม
พายุไม่รู้สึกเมื่อมีความสงบ

ปี 2008 ธันวาคม เป็นวันศุกร์
ตาไม่เห็น การทรยศที่ไม่รู้สึก
ยูดาสจูบ คุณจะปฏิเสธได้อย่างไร?
จะให้อภัยได้อย่างไร? จะสำนึกผิดได้อย่างไร?
ถ้าเป็นพี่น้องกัน และลาก่อนตลอดไป
ถ้าเขายื่นมือให้ และอีกคนกัด
พวกเขาหันหลังให้ และเขาเผชิญหน้าเสมอ
พวกเขาขอบคุณเขา ผลักเขาจากสะพาน

ฉันเข้าใจดีว่าเกิดอะไรขึ้น
พ่อจากไป และไม่เคยเป็นความผิดของเขา
บาดแผลถูกสักบนผิวของเขา
ทุกคนได้ยินคำโกหก
ไม่มีใครเคยได้ยินความจริง
ดังนั้นฉันจึงต้องการตะโกนให้ทั่วบัวโนสไอเรส
ปล่อยให้เวลาเป็นผู้จัดการ
และโชคชะตาได้จัดการทาสีฉันเป็นสีม่วง
การต่อสู้ที่เราไม่ได้เลือกและต้องเผชิญ
นั่นคือความหมายของการรัก
แต่มันก็เจ็บปวดเช่นกัน
และไม่สายเกินไปที่จะพูด

ความจริงคือพวกเขาไม่ต้องการจ้างฉันเพราะฉันเป็นลูกสาวของเขา
แต่ความยุติธรรมของพระเจ้ามีอยู่จริง
ถ้าพวกเขารู้ว่ากี่ครั้งที่พวกเขาเรียกฉันไปเปิดการแสดงของเขา
ร้องเพลง ยิ้ม และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่ขอบคุณสิ่งนั้น ฉันได้เรียนรู้สิ่งที่ฉันไม่ต้องการเป็นในชีวิตนี้

ด้วยกันวาดดาว
เพราะฉันรักคุณด้วยจิตวิญญาณทั้งหมด
คัท ในฉากต่อไป
ฉันไม่สนใจพายุ ความสงบจะมาถึง

VIEW ORIGINAL LYRICS