ฉันแทบรอไม่ไหวให้คุณมาจัดการตู้เก็บของ
แต่ตอนนี้คุณจากไปแล้วและไม่ทิ้งอะไรไว้เลยนอกจากป้าย
อีกเย็นหนึ่งที่ฉันจะนั่งอ่านระหว่างบรรทัดของคุณ
เพราะฉันคิดถึงคุณตลอดเวลา

ดังนั้น, หนีไป
อีกวิธีหนึ่งที่จะรู้สึกในสิ่งที่คุณไม่อยากให้ตัวเองรู้
และปล่อยตัวเองไป
คุณรู้ว่าคุณไม่ได้สูญเสียการควบคุมตัวเอง
ไม่มีจุดสิ้นสุดที่สายรุ้ง
หันหลังกลับ
อีกวิธีหนึ่งที่จะอยู่ในที่ที่คุณไม่อยากให้ตัวเองไป
ปล่อยตัวเองไป
นั่นคือการประนีประนอมไหม?

แล้วคุณอยากทำอะไร? มุมมองของคุณคืออะไร?
มีงานปาร์ตี้, ช่างมัน, คุณอยากไปไหม?
จับมือกับคุณ, มุมมองของคุณคืออะไร?
ฉันอยู่บนตัวคุณ, ฉันไม่อยากไป
เพราะฉันอยากอยู่ที่บ้านของคุณจริงๆ
ในวังทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี
แต่คุณรู้ว่าคุณทำให้ฉันเสียใจมากแค่ไหน
ฉันจบกับคุณแล้ว, ฉันไม่สนใจคุณ
ฉันไม่อยากรู้, โอ้

และฉันรู้ว่าคุณนอนอยู่ในรางน้ำ
เพราะฉันทำทุกอย่างเพื่ออยู่ข้างคุณ
ดังนั้นเมื่อคุณบอกว่าฉันเป็นเหตุผล, ฉันไม่สามารถเชื่อคำโกหกได้
และทำไมฉันยังอยากโทรหาคุณ?

แล้วคุณอยากทำอะไร? มุมมองของคุณคืออะไร?
มีงานปาร์ตี้, ช่างมัน, คุณอยากไปไหม?
จับมือกับคุณ, มุมมองของคุณคืออะไร?
ฉันอยู่บนตัวคุณ, ฉันไม่อยากไป
เพราะฉันอยากอยู่ที่บ้านของคุณจริงๆ
ในวังทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี
แต่คุณรู้ว่าคุณทำให้ฉันเสียใจมากแค่ไหน
ฉันจบกับคุณแล้ว, ฉันไม่สนใจคุณ
ฉันไม่อยากรู้, โอ้

ฉันไม่รู้ว่าฉันกำลังจะไปไหน

ดังนั้น, หนีไป
อีกวิธีหนึ่งที่จะรู้สึกในสิ่งที่คุณไม่อยากให้ตัวเองรู้
และปล่อยตัวเองไป
คุณรู้ว่าคุณไม่ได้สูญเสียการควบคุมตัวเอง
ไม่มีจุดสิ้นสุดที่สายรุ้ง
หันหลังกลับ
อีกวิธีหนึ่งที่จะอยู่ในที่ที่คุณไม่อยากให้ตัวเองไป
และปล่อยตัวเองไป
นั่นคือการประนีประนอมไหม?

แล้วคุณอยากทำอะไร? มุมมองของคุณคืออะไร?
มีงานปาร์ตี้, ช่างมัน, คุณอยากไปไหม?
จับมือกับคุณ, มุมมองของคุณคืออะไร?
ฉันอยู่บนตัวคุณ, ฉันไม่อยากไป
เพราะฉันอยากอยู่ที่บ้านของคุณจริงๆ
ในวังทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี
แต่คุณรู้ว่าคุณทำให้ฉันเสียใจมากแค่ไหน
ฉันจบกับคุณแล้ว, ฉันไม่สนใจคุณ
ฉันไม่อยากรู้, โอ้

VIEW ORIGINAL LYRICS