ท้องฟ้าสีฟ้าของบ้านเกิดฉัน
บ้านสี่หลังและไม่มีอะไรอีก
แมวสี่ตัวนอนอาบแดดอยู่บนนั้น
ดอกไม้สีแดงที่เธออยู่

ฉันเคยเป็นช่างตีเหล็กของหมู่บ้าน
เธอเป็นคนที่สวยที่สุด ฉันดัดเหล็ก แต่
เธอดัดหัวใจ

เราเต้นรำในไร่องุ่นกับพระจันทร์และกองไฟ
และคนแก่เล่าถึงเวลาที่ผ่านไป
ฉันใส่มงกุฎเชอร์รี่บนผมของเธอ
ใส่บนผมของเธอเพียงเครื่องประดับเดียวที่
ฉันสามารถให้เธอได้

แต่รถไฟผ่านไป รถไฟไป
เมืองใหญ่ เธออยู่คนเดียวที่นั่น
ที่รัก เธอจะมีเครื่องประดับจริงๆ เธอจะรอฉันไหม

แล้วมือของเธอก็ดับลงที่นั่น
ผีเสื้อขาวที่ไม่บินอีกต่อไป
ที่ไม่บินอีกต่อไป

สายพานการผลิต
ผูกมัดทุกวันของฉัน
สายพานที่ผูกมัดเรา ไม่ มันจะไม่ขาด
ไม่ มันจะไม่ขาด

พวกเขาเขียนมาจากหมู่บ้าน
บอกว่าที่นั่นไม่ดี
บอกว่า: "เด็กหนุ่ม กลับมาเร็วๆ
กลับมา ไม่งั้นเธอจะร้องไห้เพราะลูก"

ท้องฟ้าสีฟ้าของบ้านเกิดฉัน วันนี้ฉันกลับมาหาเธอ
ต้นเชอร์รี่อยู่บนนั้นในดินที่เธออยู่

แต่เทวดาจะปลุกเธอ
เทวดาจะปลุกเธอและท้องฟ้าจะพาเธอไป
มงกุฎเชอร์รี่
ที่จะเป็นของเธอตลอดไป

VIEW ORIGINAL LYRICS