ไร้ดาว ไร้โคมไฟ ค่ำคืนดังก้อง
ปล่อยให้ใบไม้หมุนและหมุนไป
ส่วนหนึ่งเล่นไป ส่วนที่เหลือใช้หมด
และยังคงไม่มีจุดจบให้เห็น

ทุกอย่างเป็นสีดำ
มีเพียงเหล้าที่สว่างไสว
มือของฉันไม่ว่างเปล่า
ตราบใดที่มันยังจับมือเธอ

เรามุ่งหน้าไปสู่ที่ไม่รู้จัก

แต่เราไม่เห็นแผ่นดิน
ที่เมื่อวานยังมีแสงไฟ
วันนี้ไม่มีแสงไฟให้เห็น
ประภาคารของเราดับไปแล้วหรือ?

เพราะเราไม่เห็นแผ่นดิน
เพราะทุกอย่างอยู่บนเส้นด้าย
และไม่มีใครรู้วิธีเล่นเกมนี้อีกต่อไป
และไม่มีใครรู้ทาง
ประภาคารของเราดับไปแล้วหรือ?

ไฟเรือส่องแสงให้เราเปล่าประโยชน์
ในหมอกมีลำแสง
ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีขอบฟ้า
ไม่มีใบเรืออื่นให้เห็น
ลูกเรือบนเรือหายใจเหนื่อยและหนัก
ไม่มีใครพูดอะไร ทะเลโหมกระหน่ำรอบตัวเรา

เรามุ่งหน้าไปสู่ที่ไม่รู้จัก

แต่เราไม่เห็นแผ่นดิน
ที่เมื่อวานยังมีแสงไฟ
วันนี้ไม่มีแสงไฟให้เห็น
ประภาคารของเราดับไปแล้วหรือ?

เพราะเราไม่เห็นแผ่นดิน
เพราะทุกอย่างอยู่บนเส้นด้าย
และไม่มีใครรู้วิธีเล่นเกมนี้อีกต่อไป
และไม่มีใครรู้ทาง
ประภาคารของเราดับไปแล้วหรือ?
ประภาคารของเราดับไปแล้วหรือ?

จนกว่าพระอาทิตย์จะขึ้นอีกครั้ง
ตราบใดที่ความเมาหมดไป
เราจะอยู่ด้วยกัน

แต่เราไม่เห็นแผ่นดิน
ที่เมื่อวานยังมีแสงไฟ
วันนี้ไม่มีแสงไฟให้เห็น
ประภาคารของเราดับไปแล้วหรือ?

เพราะเราไม่เห็นแผ่นดิน
เพราะทุกอย่างอยู่บนเส้นด้าย
และไม่มีใครรู้วิธีเล่นเกมนี้อีกต่อไป
และไม่มีใครรู้ทาง
ประภาคารของเราดับไปแล้วหรือ?
ประภาคารของเราดับไปแล้วหรือ?

“ขอบคุณ”
“เจนนิเฟอร์ ไวสต์”
“ขอบคุณ”

VIEW ORIGINAL LYRICS