ฉันร้องเพลงให้โลกที่เกือบถูกลืม
ที่คุณย่าจูบเด็กๆ
โลกที่มีการพูดคุยและจับมือกัน
ไม่มีความกลัวหรือถุงมือเมื่อไม่นานมานี้
ฉันร้องเพลงให้โลกที่หายไป
ฉันร้องเพลงให้ฝูงชนที่พันกัน
ไหล่ชนไหล่และเสียงเต็ม
สิ่งที่ชัดเจนเหล่านี้ วันนี้กลายเป็นความเสียใจ
แต่เราไม่รู้

ยกกำแพงและสะพานขึ้น
มือในมือ ไม่มีทาง
แถวและฝูงชนกระจัดกระจาย
และเมืองของเราตัดสะพาน
คุณผู้หญิง ขออนุญาต
เราสามารถดื่มกาแฟได้
ตาต่อตา แต่ความงามที่กลัวได้บินหนีไป

ฉันร้องเพลงให้โลกที่ถูกทำลาย
งานแต่งงาน วันเกิด การอำลาที่อันตราย
ความกระตือรือร้นของเรา การกอดที่อึดอัด
การเต้นรำที่ห่างไกลและค่ำคืนที่มีเคอร์ฟิว
เสียงหัวเราะที่ถูกกลบ
ฉันร้องไห้ให้กับการนัดพบที่ผสมกัน
สนามกีฬาและโรงละคร อารีน่า โรงภาพยนตร์
เราทุกคนมีครั้งสุดท้าย
แต่เราไม่รู้

ยกกำแพงและสะพานขึ้น
มือในมือ ไม่มีทาง
แถวและฝูงชนกระจัดกระจาย
และเมืองของเราตัดสะพาน
คุณผู้หญิง ขออนุญาต
เราสามารถดื่มกาแฟได้
ตาต่อตา แต่ความงามได้บินหนีไป

ริบบิ้นและกระดาษสี
การเล่นรอบเด็กๆ ไม่
ถึงน้ำตาของคุณ พลเมือง
บิดเบือนกองทัพของเราทั้งหมด
ปากต่อปาก ถูกเซ็นเซอร์
ร่างกายต่อร่างกาย ถูกขับไล่
จูบในพิพิธภัณฑ์
ความสุขของเราเก็บไว้ในคลัง, เฮ้

ฉันร้องเพลงให้โลกเก่าที่ฉันรัก
เต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์ที่เราไม่เห็นอีกต่อไป
มันจะกลับมาในวันหนึ่งหรือไม่?
เราเคยเป็นเจ้าชาย เราเคยเป็นกษัตริย์
แต่เราไม่รู้

VIEW ORIGINAL LYRICS