ภายใต้ข้ออ้างว่าเขาลืมถุงมือ
กระต่ายทิ้งเธอไว้ที่บ้านและตามแผนของเขา
เธอควรจะเจอของขวัญที่ไม่มีใครเทียบได้
แทนที่จะเป็นเช่นนั้น อลิซสะดุดและล้มลง
เธอผ่านกลางความประหลาดใจในห้องนั่งเล่น
อารมณ์ของเธอขยายใหญ่เท่าผลเมลอน
อาย, จมูกติดอยู่หลังหน้าต่าง
เตรียมตัวสำหรับการจากไปของอุกกาบาต
จากกระต่ายที่รู้สึกเหมือนลาโง่
หลังจากมอบของขวัญที่ล้มเหลวนี้
นี่คือประตูโชคดีที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยเห็น
ต้องเคาะเพื่อไม่ให้เข้าไปที่ไหนเลย

เราทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ จากทุกสิ่งและทุกสิ่ง
บางสิ่งที่ไม่มีประโยชน์
เชื่อในความสงสัยของคุณและรสชาติของชีวิต
กลายเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนจากทุกสิ่ง

ด้วยประตูนี้เราไม่สามารถกอดกันได้
แต่อลิซสามารถไปมาได้โดยไม่ต้องออกไปข้างนอก
โกรธและปิดมันสองรอบ
เรียกเธอ, ไม่มีปัญหาถ้ากุญแจหาย
ต่อต้านความไม่คาดคิดมีระฆัง
ต้องการอิสระ? มันสามารถเปิดอยู่ได้
แต่เพราะความสุขอยู่ในสายของเธอ
อลิซเห็นแค่เที่ยงที่ประตูของเธอ
หลังจากร้องไห้อีกแม่น้ำหนึ่ง
เธอกลับไปในป่า, คนเดียว
หมวกนี้บนขาสามารถวิ่งได้
ไม่ต้องคิดก่อนที่จะให้

เราทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ จากทุกสิ่งและทุกสิ่ง
บางสิ่งที่ไม่มีประโยชน์
เชื่อในความสงสัยของคุณและรสชาติของชีวิต

VIEW ORIGINAL LYRICS