จากทุกสิ่งที่มีอยู่ในตัวมากเกินไป
ไม่รู้แล้วว่าฉันเป็นใคร
เมื่อฉันมองกระจก
มันไม่พอ
ฉันยังไม่ตกลงไปลึกพอ
ฉันคิดว่าฉันจะอยู่จนถึงหูอื้อ

และเหนือเมืองห่วยๆ ของฉันมีกลิ่นดอกไลแลค
ฉันเดินผ่านคืนเหมือนรถบัสสาย
ในสิ่งที่ฉันรัก ฉันเทแอลกอฮอล์
และสิ่งที่เหลืออยู่กับฉันคือหูอื้อ

ทิ้งความกังวลไว้ที่ห้องเก็บเสื้อ
เต้นดีกว่า, 808 ฮิปโนซิส
ต่อสู้กับอาการ
ไม่มีน้ำตาในคลับ, ฉันไม่ร้องไห้
ฉันเป็นคนเลว, บิลลี่ ไอลิช
และฉันไม่สามารถทนตัวเองได้อีกครั้ง
จิตใจของฉันต่อต้านจังหวะ
ไม่ไหวแล้ว, บอกหน่อย, มีใครมารับฉันไหม?
แค่เพลงสุดท้ายและนั่นคือทั้งหมด
ฉันพลาดโอกาสที่จะออกไปแล้ว

ฉันมีทุกสิ่งในตัวมากเกินไป
ไม่รู้แล้วว่าฉันเป็นใคร
เมื่อฉันมองกระจก
มันไม่พอ
ฉันยังไม่ตกลงไปลึกพอ
ฉันคิดว่าฉันจะอยู่จนถึงหูอื้อ

และเหนือเมืองห่วยๆ ของฉันมีกลิ่นดอกไลแลค
ฉันเดินผ่านคืนเหมือนรถบัสสาย
ในสิ่งที่ฉันรัก ฉันเทแอลกอฮอล์
และสิ่งที่เหลืออยู่กับฉันคือหูอื้อ

ถ้าฉันเริ่มใหม่อีกครั้ง
ฉันจะเป็นคนอื่น, การตกลงเป็นมาตรฐาน
ไม่รู้ว่าทำไมพวกคุณจ้องฉันแบบนั้น
ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงกลัวตอนนี้
หมุนปุ่มจนสุด
ใช่, ฉันยกขึ้น, คิดว่า: "ฉันทำได้"
แต่หาคนที่จับฉันได้

ฉันเป็นคนกลางคืนจนกว่าจะนอนบนถนน
ฉันต้องการให้มันจบ
ฉันอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง
แต่ไม่เคยสำเร็จเลย

จากทุกสิ่งที่มีอยู่ในตัวมากเกินไป
ไม่รู้แล้วว่าฉันเป็นใคร
เมื่อฉันมองกระจก
มันไม่พอ
ฉันยังไม่ตกลงไปลึกพอ
ฉันคิดว่าฉันจะอยู่จนถึงหูอื้อ

และเหนือเมืองห่วยๆ ของฉันมีกลิ่นดอกไลแลค
ฉันเดินผ่านคืนเหมือนรถบัสสาย
ในสิ่งที่ฉันรัก ฉันเทแอลกอฮอล์
และสิ่งที่เหลืออยู่กับฉันคือหูอื้อ

VIEW ORIGINAL LYRICS