ฉันใช้หมดแล้ว หนุ่มน้อย
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า สีเล็บของฉันก็หลุดลอก
ดูมือของฉันสิ หนุ่มน้อย
พวกมันบอกอะไรคุณบ้าง?
เพราะฉันมองลงไปที่พวกมัน โดยไม่รู้ว่าทำไม

และหลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้นและฉันก็พังทลาย
คุณจะได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงของฉันเดินไป
เสียงคลิกๆ คลักๆ ตลอดทั้งคืน
ฉันถือกระเป๋ากระดูกของฉัน

แสงไฟร้านฟลูออเรสเซนต์ คุณส่องผ่านคืน
ส่องสว่างรูขุมขนของฉันและคุณฉีกฉันออกจากกัน
เมตตาฉันเถอะ คุณจะกรุณาปล่อยฉันคืนนี้ได้ไหม?
ฉันเหนื่อยกับการค้นหานี้แล้ว คุณจะให้ฉันปล่อยวางได้ไหม?

ฉันรู้ว่าห้องของฉันรก
ซ้ำแล้วซ้ำเล่าฉันบอกตัวเองว่าจะทำความสะอาดพรุ่งนี้
แค่ย้ายของออกจากเตียง
และทำสิ่งที่คุณมาที่นี่เพื่อทำ
แต่ก่อนอื่น เปิดหน้าต่างให้ฉัน
และปล่อยให้อากาศเย็นเข้ามา รู้สึกถึงคืนที่เล็ดลอดเข้ามา
ขณะที่มันลื่นไหลเบาๆ ตามหลังของคุณ
และฉันหวังว่าคุณจะออกไปก่อนพระอาทิตย์ขึ้น
เพื่อที่ฉันจะได้ดูมันคนเดียว

แสงไฟร้านฟลูออเรสเซนต์ คุณส่องผ่านคืน
ส่องสว่างรูขุมขนของฉันและคุณฉีกฉันออกจากกัน
เมตตาฉันเถอะ คุณจะกรุณาปล่อยฉันคืนนี้ได้ไหม?
ฉันเหนื่อยกับการค้นหานี้แล้ว คุณจะให้ฉันปล่อยวางได้ไหม?

และฉันสามารถทนได้อีกนิดหน่อย
มาสลัดกวีนี้ออกจากสัตว์ร้ายกันเถอะ
แค่อีกนิดหน่อย
มาสลัดกวีนี้ออกจากสัตว์ร้ายกันเถอะ

VIEW ORIGINAL LYRICS