ฉันจะมอบ
คำพูดของฉันให้กับทะเลแห่งเวลา
ให้มันกัดกร่อนไปบ้าง
บางทีฉันอาจจะล้มลง
แต่เสมอและอย่างไรก็ตาม
ฉันจะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
คุณที่ไม่รู้
อะไรเกี่ยวกับเราอีกต่อไป
คุณที่ไม่เคยเข้าใจฉันเลย
ว่าฉันอยู่ที่นี่

ฉันรู้สึกว่าคุณอยู่ใกล้มาตลอด
แม้ในตอนนี้ที่คุณไม่อยู่
คุณที่ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเราอีกต่อไป
คุณที่ให้ความว่างเปล่าแก่ฉันและคุณไม่รู้ตัว
ว่าดวงตาสามารถชินกับทุกสิ่ง
และเท้าก็พร้อมที่จะบิน
ฉันรอคุณและในระหว่างนั้นฉันก็มีชีวิตอยู่
จนกว่าหัวใจจะอยู่ตัวคนเดียว
ท้องฟ้านี้ไม่ได้เบาเลย

ฉันจะมอบ
คำพูดเหล่านี้ให้กับหนังสือที่เขียนไว้แล้ว
ที่ฉันจะอ่านซ้ำอีกครั้ง
ฉันมีชีวิตอยู่อย่างนี้
ด้วยความฝันที่พับเก็บในกระเป๋าเดินทาง
ผสมกับเสื้อผ้าที่ใช้ในการแสดง
คุณที่ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเราอีกต่อไป
คุณที่ให้ความว่างเปล่าแก่ฉันและคุณไม่รู้ตัว
ว่าดวงตาสามารถชินกับทุกสิ่ง
และเท้าก็พร้อมที่จะบิน

ฉันรอคุณและในระหว่างนั้นฉันก็มีชีวิตอยู่
จนกว่าหัวใจจะอยู่ตัวคนเดียว
ท้องฟ้านี้ไม่ได้เบาเลย
ถนนที่จริงจังมารวมกัน
สามารถกลายเป็นเส้นด้ายได้
โดยไม่มีคุณฉันคือสิ่งที่ฉันเคยเป็น

ฉันอยู่คนเดียวใต้ฝนดาวตก
ฉันจะตั้งชื่อใหม่ให้กับแต่ละดวง
ฉันพยายามหายิ้มที่ดีที่สุดของฉัน
คุณรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่มาสักพักแล้ว
ฉันรอคุณและในระหว่างนั้นฉันก็มีชีวิตอยู่
จนกว่าหัวใจจะอยู่ตัวคนเดียว
ท้องฟ้านี้ไม่ได้เบาเลย
ถนนที่จริงจังมารวมกัน
สามารถกลายเป็นเส้นด้ายได้
โดยไม่มีคุณฉันคือสิ่งที่ฉันเคยเป็น
ฉันรอคุณและในระหว่างนั้นฉันก็มีชีวิตอยู่
จนกว่าหัวใจจะไม่อยู่ตัวคนเดียว
ท้องฟ้านี้เบามาก

VIEW ORIGINAL LYRICS