มันผ่านมาหลายฤดูร้อนแล้ว
และฉันก็ยังคงอยู่ในห้องของฉัน
การหายใจเป็นเรื่องยาก
และความทรงจำก็ทรมานฉัน
อยากโทรหาคุณ แต่ฉันรู้ว่า
คุณไม่มีเบอร์อีกแล้ว
แก้วเต็มและสายตาว่างเปล่า
และฉันบินเข้าสู่ยามพลบค่ำ

ฉันกลับมาบ้าน
คุณไม่กลับมา
ไม่มีอีกแล้ว
มันเป็นอย่างที่มันเป็น

ฉันกลับมาบ้าน
คุณไม่กลับมา
ไม่มีอีกแล้ว
มันเป็นอย่างที่มันเป็น

ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวในนี้ ฉันจะออกมาเอง
แม้ทุกอย่างจะดูเหมือนว่าฉันต้องการความช่วยเหลือ
ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวในนี้ ฉันจะออกมาเอง
แม้ทุกอย่างจะดูเหมือนว่าฉันต้องการความช่วยเหลือ

การกลับบ้านเป็นเรื่องยากเสมอสำหรับฉัน
ถามตัวเองว่า "เมื่อไหร่ฤดูหนาวจะจบ?"
หัวเต็มไปด้วยความคิดและตู้เย็นว่างเปล่า
แต่คุณยังคงอยู่ในความทรงจำ
ฉันไม่ได้เห็นดวงอาทิตย์มานานแล้ว
เมื่อมันส่องแสง ฉันรู้สึกแค่ถูกบังตา
ไม่มีใครอยู่ ทุกคนมาและไป
และคำพูดดีๆ ทั้งหมดก็จะสูญเปล่า

ฉันกลับมาบ้าน
คุณไม่กลับมา
ไม่มีอีกแล้ว
มันเป็นอย่างที่มันเป็น

ฉันกลับมาบ้าน
คุณไม่กลับมา
ไม่มีอีกแล้ว
มันเป็นอย่างที่มันเป็น

ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวในนี้ ฉันจะออกมาเอง
แม้ทุกอย่างจะดูเหมือนว่าฉันต้องการความช่วยเหลือ
ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวในนี้ ฉันจะออกมาเอง
แม้ทุกอย่างจะดูเหมือนว่าฉันต้องการความช่วยเหลือ

VIEW ORIGINAL LYRICS