จะผ่านไป คืนนี้มันจะผ่านไป
และบางทีเราอาจจะกลับมา รักกันอีก
คุณจะบ้าไปเอง ฉันรู้ว่าคุณจะบ้าไปเอง
เพราะเวลาของเรามันไม่เพียงพอ
เพราะไม่มีอะไรที่เพียงพอเลย
แม้ว่าในที่สุดแล้ว นี่คือความรักของเรา
เราใช้คำพูดที่โง่เขลา
เพราะคนที่คิดว่าความเจ็บปวดไม่จำเป็นนั้นโง่เขลา
และเราใกล้กันแต่ห่างไกล และมีความพยายามที่ล้มเหลวมากมาย

และบางทีมันจะมาถึง พรุ่งนี้
เราเหมือนกันในที่สุด
และบางทีคุณจะหา มือของฉัน
เพียงแค่หนึ่งวัน
อย่าหนีจากสายตาของฉัน
พวกมันไม่สามารถไล่ตามคุณได้ อย่าหันหลังให้ฉัน
และบางทีคุณจะเข้าใจ ว่าคุณมีค่าเพียงใด
ฉันอาจจะให้โลกแก่คุณ
แต่คุณจะตะโกน บนความเงียบของฝน
มันคือความเคียดแค้นและปวดหัว บนฐานที่บิดเบี้ยวเล็กน้อย
ฉันจะบอกคุณ ว่าเราเหมือนกันตามที่คุณเห็น
เพราะไม่มีฐานราก เราไม่สามารถยืนได้
และมันสายเกินไปและคุณต้องการให้เงียบ
หัวใจคือสัมภาระมือถือของคุณเพราะคุณมีคุณสมบัติที่ฉันเกลียด
และข้อบกพร่องที่ฉันรัก
และเศษเสียงที่แตกหัก ทำให้ฉันบาดเจ็บอีกครั้ง

แต่บางทีมันจะมาถึง พรุ่งนี้
เราเหมือนกันในที่สุด
และบางทีคุณจะหา มือของฉัน
เพียงแค่หนึ่งวัน
อย่าหนีจากสายตาของฉัน
พวกมันไม่สามารถไล่ตามคุณได้ อย่าหันหลังให้ฉัน
และบางทีคุณจะเข้าใจ ว่าคุณมีค่าเพียงใด
ฉันอาจจะให้โลกแก่คุณ
แต่ฉันจะไม่อยู่ที่นั่นและคุณจะเห็น
มันจะง่าย
ที่จะลื่นไถล
แล้วลงจอดในอ้อมกอดของใครก็ตามที่คุณต้องการ

แต่บางทีมันจะมาถึง พรุ่งนี้
เราเหมือนกันในที่สุด
และบางทีคุณจะหา มือของฉัน
เพียงแค่หนึ่งวัน
อย่าหนีจากสายตาของฉัน
พวกมันไม่สามารถไล่ตามคุณได้ อย่าหันหลังให้ฉัน
และบางทีคุณจะเข้าใจ ว่าคุณมีค่าเพียงใด
ฉันอาจจะให้โลกแก่คุณ

VIEW ORIGINAL LYRICS