เขาไม่รับโทรศัพท์อีกแล้ว
ความหวังในตัวฉันแขวนอยู่บนเส้นด้าย
ฉันไม่เคยเชื่อเลยว่าจะเสียสติไปได้ขนาดนี้
เพราะเธอ

เพราะจู่ๆ เธอก็ไม่รักฉันอีกต่อไป
เพราะชีวิตของฉันกลายเป็นความว่างเปล่า
ไม่มีใครตอบคำถามของฉันเพราะไม่มีอะไรเหลืออยู่
ไม่มีเธอ

เธอจากไปแล้ว กลิ่นหอมของเส้นผมเธอก็หายไป
เสียงกระซิบของความเงียบของเธอก็หายไป
รอยยิ้มที่เหมือนนิทานของเธอก็หายไป
น้ำผึ้งหวานที่ฉันได้ลิ้มลองจากริมฝีปากของเธอก็หายไป
เธอจากไปแล้ว เหลือเพียงพิษของเธอ
เธอจากไปแล้ว และความรักของฉันก็กลายเป็นน้ำแข็ง
เธอจากไปแล้ว และชีวิตของฉันก็หายไปกับเธอ
เธอจากไปแล้ว และตั้งแต่นั้นมา

ฉันมีเพียงน้ำตา
ถูกล่ามโซ่ไว้กับคืนแห่งความบ้าคลั่ง
แม้แต่ในคุกฉันก็จะไปกับเธอ
ชีวิตทั้งชีวิตไม่พอถ้าไม่มีเธอ
ในฤดูร้อนของฉันไม่มีดวงอาทิตย์ขึ้นอีกแล้ว
พายุของเธอทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง
ทำลายความฝันที่เราสร้างขึ้นเมื่อวานนี้เป็นพันชิ้น

เธอจากไปแล้ว เหลือเพียงพิษของเธอ
เธอจากไปแล้ว และความรักของฉันก็กลายเป็นน้ำแข็ง
เธอจากไปแล้ว และชีวิตของฉันก็หายไปกับเธอ
เธอจากไปแล้ว และฉันไม่รู้เหตุผล

ถ้ามีพระเจ้า พระองค์ควรจะจำฉันได้
แม้ว่าฉันรู้ว่าระหว่างเขากับฉัน
ท้องฟ้ามีเพียงเมฆดำ
ฉันจะอ้อนวอน ฉันจะหา ฉันสาบาน ฉันจะพบเขา
แม้ว่าฉันต้องค้นหาท่ามกลางดาวล้านดวง

ในชีวิตที่มืดมนและไร้สาระนี้ ฉันรู้สึกว่า
เขากลายเป็นศูนย์กลางและจุดจบของจักรวาลทั้งหมดของฉัน
ถ้าความรักมีขีดจำกัด ฉันจะข้ามมันไปเพื่อเขา
และในความว่างเปล่าที่กว้างใหญ่ของคืนของฉัน ฉันรู้สึกถึงเขา
ฉันจะรักเขา
เหมือนที่ฉันรักครั้งแรก
ที่จูบของเขาคือชีวิตทั้งชีวิต
รู้สึกเหมือนฉันหลงทาง
เพราะเขา

เธอจากไปแล้ว กลิ่นหอมของเส้นผมเธอก็หายไป
เสียงกระซิบของความเงียบของเธอก็หายไป
รอยยิ้มที่เหมือนนิทานของเธอก็หายไป
น้ำผึ้งหวานที่ฉันได้ลิ้มลองจากริมฝีปากของเธอก็หายไป
เธอจากไปแล้ว เหลือเพียงพิษของเธอ
เธอจากไปแล้ว และความรักของฉันก็กลายเป็นน้ำแข็ง
เธอจากไปแล้ว และชีวิตของฉันก็หายไปกับเธอ
เธอจากไปแล้ว และฉันไม่รู้เหตุผล

VIEW ORIGINAL LYRICS