นี่คือจดหมายรักฉบับสุดท้ายที่ฉันเขียนถึงเธอ
หรือจะเป็นฉบับแรกก็ได้ ถ้าเธอต้องการ
และมากกว่าจดหมาย มันคือคำอธิษฐาน
เพื่อขอให้เธอจำได้
ว่าเรารู้จักกันในช่วงที่ถูกกักขัง
เมื่อเรานอนบนพื้น
เมื่อความหนาวเย็นเข้ามาผ่านทางลูกกรง
และเราไม่เคยเปิดประตู

ไม่ใช่ความผิดของเธอที่รักมากขนาดนี้
การรักจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

เพื่อให้เธอจำได้ว่าเรารู้จักกันในช่วงที่เหนื่อยล้า
ด้วยหลังที่ตึงเครียด
และเธอได้เรียนรู้ที่จะวางอาวุธลง
เพราะมาจากความอ่อนโยนที่ไม่มีที่สิ้นสุด
และฉันมีสงครามฝังอยู่ในใจ
เพราะมาจากบาดแผลที่ลึกซึ้ง

ไม่ใช่ความผิดของเธอที่รักฉันมากขนาดนี้
การรักจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

ทุกสิ่งมีจังหวะของมัน
และเรากำลังเร่งรีบ
เมื่อเธอรู้จักฉัน ฉันมีอาการหัวใจเต้นเร็ว
และเมื่อฉันรู้จักเธอ
เธอรู้สึกโดดเดี่ยวอย่างที่สุด

ไม่ใช่ความผิดของเราที่รักกันมากขนาดนี้
การรักจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

ฉันรู้จักเธอในขณะที่ดูแลชิ้นส่วนของดวงจันทร์ที่ป่วย
ที่เราจัดงานศพในสวนของเรา
ด้วยกล่องรองเท้าที่เต็มไปด้วยดอกบูเกนวิลเลีย
เราขุดด้วยพนักพิงของเก้าอี้
และเรารู้ว่าดินนั้นแข็งแค่ไหน

ไม่ใช่ความผิดของเธอที่รักมากขนาดนี้
การรักจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

เพราะฉะนั้นฉันเขียนถึงเธอ
เพื่อเตือนว่าเราเริ่มต้น
เหมือนแพะสองตัวท่ามกลางไฟ
ที่เรามักจะรีบเร่งเสมอ
เพราะมันเกิดขึ้นเมื่อเธอพร้อม
ที่จะวางชีวิตของเธอเพื่อสิ่งที่เรียกว่าบ้าน
และเพราะในบ้านนั้นร่างกายของเราช่างชั่วคราว
ที่พรุ่งนี้เราอาจจะไม่อยู่แล้ว

ไม่ใช่ความผิดของเราที่รักกันมากขนาดนี้
การรักจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

เพื่อเตือนว่าเรารู้จักกันในช่วงที่ถูกขู่ฆ่า
และในทุกขณะใครบางคนอาจเข้ามา
ทำลายกุญแจ
ตีเราจนตาย
แต่เรามีศรัทธา

ไม่ใช่ความผิดของเธอที่รักมากขนาดนี้
การรักจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

เพื่อบอกว่าเชื่อเจ็บปวด
ที่ไว้วางใจทำให้แก่
ที่ทำให้เธอคุกเข่า
ที่ทำให้ร่างกายของเธออยู่ที่ขอบ
และปล่อยให้ตกลงไป

ไม่ใช่ความผิดของเธอที่รักฉันมากขนาดนี้
การรักจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

เราไม่เคยมีนัดหมาย
เรารู้จักกันในช่วงที่หลบหนีด้วยใบหน้าที่ปกปิด
และเธอรู้แล้วว่าฉันเป็นเมฆ
และฉันรู้แล้วว่าเธอเป็นต้นหลิว
ที่ไม่มีเวลาที่ดีที่จะปล่อยกัน
เพราะสิ่งที่แตกหัก
จะไม่กลับมาอีก

ไม่ใช่ความผิดของเราที่รักกันมากขนาดนี้
การรักจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

เธอสอนฉันไม่ให้เป็นคนหนี
ให้สังเกตว่าลูกแมวใช้ชีวิตกับความเจ็บปวดอย่างไร
และจากความรักเราไม่ควรเสียใจ
เพื่อบอกว่า ฉันขอพรให้เธอเหมือนที่ขอพรให้ตัวเอง
และฉันไม่เสียใจ

ไม่ใช่ความผิดของเราที่รักกันมากขนาดนี้
การรักเธอจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

ฉันใช้ชีวิตกับความเจ็บปวดเหมือนลูกแมว
ฉันใช้ชีวิตกับโรคนี้ที่ไม่เห็นเธอนอนหลับและฉันเข้าใจ
เพื่อบอกว่า ฉันกำลังเตรียมงานศพของตัวเอง
หรือศพของสิ่งที่แตกหักนี้
ที่ชนบนถนน

ไม่ใช่ความผิดของเราที่รักกันมากขนาดนี้
การรักกันจะไม่เคยเป็นสิ่งที่ผิด

ฉันฝังกล่องรองเท้าอีกกล่อง
แม้ว่าจะทำให้แขนฉันหักเพราะขุด
เพราะฉันไม่รู้วิธีออกจากความรักอย่างสมบูรณ์
นอกจากแตกหัก
ฉันจบเหมือนงู สิ่งที่เริ่มต้นเหมือนแพะ

VIEW ORIGINAL LYRICS