ที่ดินในเซอร์ตาว, คนกล้าหาญไม่คุกเข่า
และไม่จับคู่กับคนที่ทรยศ
ดึงมีดออกมา, ขีดพื้น, จนเกิดประกายไฟ
เพราะบางครั้งก็มีกฎหมายของหมาเท่านั้น

คือแลมปา, คือแลมปา, คือแลมปา, คือแลมเปียง
โคมไฟวิเศษของฉัน
โคมไฟวิเศษของฉัน

ตราบใดที่มีดยังไม่เปื้อนเลือด
พวกเขาก็ไม่หยุดพัก
พลิกท้อง, ควักไส้, ตัดหู
เหมือนที่วิร์กูลิโน, กัปตันเคยทำ

คือแลมปา, คือแลมปา, คือแลมปา, คือแลมเปียง
โคมไฟวิเศษของฉัน
โคมไฟวิเศษของฉัน

เวลาของปืนฟูซิลปาโปอมาเรโลได้ผ่านไปแล้ว
เพื่อสู้กับอำนาจในเซอร์ตาว
แต่แลมเปียงบอกว่าเพื่อต่อสู้กับภัยพิบัติ
ต้องสู้ด้วยปืนพาราเบลโลในมือ

และคือแลมปา, คือแลมปา, คือแลมปา, คือแลมเปียง
โคมไฟวิเศษของฉัน
โคมไฟวิเศษของฉัน
โคมไฟวิเศษของฉัน

แล้วฉันไปที่ฟาร์มของคนทรยศที่ทรยศวิร์กูลิโน
และตัดหัวบางคนด้วยมีด
แล้วใส่ทั้งหมดในถุง
และส่งเป็นของขวัญให้กับผู้กำกับ
พร้อมกับโน้ตที่เขียนว่า
ฉันต้องการการตอบแทน
เพื่อแสดงให้พวกเขาเห็น
ว่าฉันอยู่ในสงครามเพื่อทำความสะอาดแลมเปียง
แต่พวกเขากลับถอยหลัง
และฉันก็อยู่คนเดียว

ขาดคริสเตียนเรียนรู้จากนักบุญฟรานซิส
ขาดการดูแลภาคตะวันออกเฉียงเหนือเหมือนภาคใต้
ขาดแลมเปียง, ทราวอน, โคริสโกอีกครั้ง
ขาดถั่วแทนที่จะเป็นต้นกระบองเพชร, ฉันพูด

ขาดชาติที่จะจุดโคมไฟของตน
ขาดการมาถึงของกอนซากัสจากเอ็กซู
ขาดบราซิลของแจ็คสันแห่งแพนเดโร
มาคูเลเล, คาริมโบ, มาราคาตู

คือแลมปา, คือแลมปา, คือแลมปา, คือแลมเปียง
โคมไฟวิเศษของฉัน
โคมไฟวิเศษของฉัน
โคมไฟวิเศษของฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS