รักฉันหรือทิ้งฉันและปล่อยให้ฉันเหงา
ในหัวของฉัน มีเสียงที่ควบคุมฉัน
ฉันอยากอยู่ที่อื่นกับใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน
โอ้ รักฉันหรือทิ้งฉันและปล่อยให้ฉันเหงา
อยู่ในความเศร้ามานานจนความสุขกลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ฉันอยากอยู่ที่อื่นกับใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน

เจ็ดปีที่เข้มแข็งกับการบำบัดของฉัน
สร้างโมเสกจากความทรงจำของฉัน
สับสนกับความสงสัย ฉันเป็นศัตรูที่ใกล้ชิดที่สุดของตัวเอง
เหมือนผู้หญิงคนนี้กำลังยึดครองตัวตนของฉัน
เธอเป็นนักเต้นรำ เป็นคนรักอิสระเล็กๆ (เอ้ย)
และเป็นผู้ควบคุมโดปามีนของฉัน
พยายามอย่างหนักที่จะเป็นผู้ตัดสิน
เพื่อทำให้เกมระหว่างจิตใจและฉันสมดุล

รักฉันหรือทิ้งฉันและปล่อยให้ฉันเหงา
ในหัวของฉัน มีเสียงที่ควบคุมฉัน
ฉันอยากอยู่ที่อื่นกับใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน
โอ้ รักฉันหรือทิ้งฉันและปล่อยให้ฉันเหงา
อยู่ในความเศร้ามานานจนความสุขกลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ฉันอยากอยู่ที่อื่นกับใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน
ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน (อืม), ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน (อืม)

เธอพึ่งพา, เธอเป็นทั้งสามีและภรรยาของฉัน
นักเทศน์จากเพ็คแฮม, ให้คำแนะนำที่ไม่ดี
เธอแค่ใช้จ่ายแล้วฉันต้องจ่ายราคา
พยายามเป็นคาลิสแต่เธอมักจะทำให้ฉันล้มสองครั้ง
แต่ฉันรู้ว่าฉันทำได้ดีกว่านี้ (ฉันทำได้ดีกว่านี้)
ที่รัก เราไม่ดีต่อกัน (ด้วยกัน, ด้วยกัน)
เธอคือเธอ ฉันคือฉัน
ตอนนี้เธอต้องไปแล้ว ลาก่อน

รักฉันหรือทิ้งฉันและปล่อยให้ฉันเหงา
ในหัวของฉัน มีเสียงที่ควบคุมฉัน
ฉันอยากอยู่ที่อื่นกับใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน
โอ้ รักฉันหรือทิ้งฉันและปล่อยให้ฉันเหงา (ปล่อยให้ฉันเหงา)
อยู่ในความเศร้ามานานจนความสุขกลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ฉันอยากอยู่ที่อื่นกับใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน

ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน, ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน
ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน, ใครก็ได้ที่ไม่ใช่
ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน
(แต่ฉันรู้ว่าฉันทำได้ดีกว่านี้)
ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน
(ที่รัก เราไม่ดีต่อกัน)
ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน
(เธอคือเธอ ฉันคือฉัน)
ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน
(ตอนนี้เธอต้องไปแล้ว ลาก่อน)

รักฉันหรือทิ้งฉันและปล่อยให้ฉันเหงา
ในหัวของฉัน มีเสียงที่ควบคุมฉัน
ฉันอยากอยู่ที่อื่นกับใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS