ถ้านี่คือการไถ่บาป ทำไมฉันต้องยุ่งกับมันเลย
ไม่มีอะไรต้องพูดถึง และไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
แต่ฉันยังคงอยากทำงานอะไรสักอย่าง มากกว่าที่จะอธิษฐานขอฝน
ดังนั้นฉันจึงเดินต่อไป จนกว่าจะมีคนอื่นได้รับการช่วยเหลือ

ฉันย้ายไปอยู่ที่ชายฝั่ง ใต้ภูเขา
ว่ายน้ำในมหาสมุทร นอนคนเดียว
ตอนรุ่งสางฉันจะดูพระอาทิตย์ตัดผ่านอ่าว
ฉันจะจำทุกสิ่งที่แม่ฉันเขียนไว้

ว่าเราจะไม่กินจนกว่าพ่อของเราจะมาถึงโต๊ะ
เราจะไม่ดื่มจนกว่าปีศาจจะกลายเป็นฝุ่น
ไม่เคยมีชายคนไหนที่ฉันเคยพบสามารถรักได้
ดังนั้นถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะมีความไว้วางใจเล็กน้อย

สองพันปีแล้วที่ฉันอยู่ในน้ำนั้น
สองพันปี จมอยู่เหมือนก้อนหิน
พยายามอย่างยิ่งที่จะหยิบตาข่าย
ที่ชาวประมงโยนมา
พยายามหา ความหวังเล็กน้อย

ฉันกำลังถือความลับทั้งหมดของฉันไว้อย่างอ่อนโยนและซ่อนไว้
หน้าถูกพับ แล้วก็ไม่มีอะไรเลย
ดังนั้นถ้าในอนาคตฉันอาจต้องการผู้ช่วยเหลือ
ฉันจะจำสิ่งที่เขียนไว้บนผนังนั้น

ว่าเราจะไม่กินจนกว่าพ่อของเราจะมาถึงโต๊ะ
เราจะไม่ดื่มจนกว่าปีศาจจะกลายเป็นฝุ่น
ไม่เคยมีชายคนไหนที่ฉันเคยพบสามารถรักได้
ดังนั้นถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะมีความไว้วางใจเล็กน้อย

ฉันเป็นคนซื่อสัตย์และจริงใจหรือไม่
ฉันดีต่อคุณหรือไม่
โอ้ ฉันเหนื่อยมากกับการเล่นเกมเหล่านี้
เราแค่วิ่งไปมา
บรรทัดเดิม ๆ เรื่องเดิม ๆ ของ
รถไฟที่หอบหายใจ และความรุ่งโรจน์ที่สึกหรอ
บ้านที่ถูกเผา โลกที่หมุนไปด้วยตัวเอง

ดังนั้นเราจะไม่กินจนกว่าพ่อของเราจะมาถึงโต๊ะ
เราจะไม่ดื่มจนกว่าปีศาจจะกลายเป็นฝุ่น
ไม่เคยมีชายคนไหนที่ฉันเคยพบสามารถรักได้
ดังนั้นถ้าฉันเป็นคุณเพื่อน ฉันจะเรียนรู้ที่จะมีความไว้วางใจเล็กน้อย

VIEW ORIGINAL LYRICS