เบลแอร์

ฉันแบกความเหงาเหมือนเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ
ฉันเจอแต่ตัวประกอบและลูกผสม
ฉันเดินผ่านปารีสที่ไร้กาลเวลา
เมืองที่เป็นพยาน, เตียงว่างเปล่า
ฉันขันน็อตของตัวเองตั้งแต่การตายกะทันหัน
ตั้งแต่พวกเขาจากไปทีละคน
พี่เลี้ยงของฉันยังไม่ดูแลลูกของเธอ
ฉันยังกลัวที่จะมีลูก
ภาพพันภาพต่อวินาทีใต้แสงสีฟ้า
ฉันรักเธอ, ฉันรักเธอด้วยความเร็วของแสงสีฟ้า
เราควรหนีเมื่อพวกเขาจากไปหมดแล้วหรือ?
ตั้งแต่มีเงิน, เราไม่ใช่นักกีฬาทุกคน

ฉันแบกความเหงาเหมือนเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ
ชีวิตที่เป็นพยาน, มันซีดเซียว
ฉันบันทึกชีวิตของฉันในโน้ต
ฉันจะหายไปเหมือนคลินิกของฉัน
เบลแอร์

เบลแอร์

VIEW ORIGINAL LYRICS