ฉันอยากรู้อยากเห็น
นิดหน่อยไม่ปะติดปะต่อ
ในวินัยของฉัน
ฉันเชื่อในปัญญา
ฉันไม่เชื่อในระบบ
แต่ฉันเชื่อในบทกวี
ในความพินาศของตัวเอง

ฉันแตกเป็นพันชิ้น
แล้วก็กอดตัวเอง
ในท่วงทำนองของฉัน
ฉันพบพลังงาน
ที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่
ที่ให้ชีวิตแก่ฉัน

ฉันคือศิลปินผู้ยิ่งใหญ่
ที่พวกเขาเรียกว่าคนเห็นแก่ตัว
ที่ยิ้มให้คุณในกระจก
ด้วยสัญลักษณ์ของปู

ฉันคือศิลปินผู้ยิ่งใหญ่
ที่พวกเขาเรียกว่าคนเห็นแก่ตัว
ที่ยิ้มให้คุณในกระจก
ด้วยสัญลักษณ์ของปู

และฉันสงสัย
อะไรที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่?
อะไรที่ให้ชีวิตแก่ฉัน?

ฉันคือศิลปินผู้ยิ่งใหญ่
ที่พวกเขาเรียกว่าคนเห็นแก่ตัว
ที่ยิ้มให้คุณในกระจก
ด้วยสัญลักษณ์ของปู
ฉันคือศิลปินผู้ยิ่งใหญ่
ที่พวกเขาเรียกว่าคนเห็นแก่ตัว
ที่ยิ้มให้คุณในกระจก
ด้วยสัญลักษณ์ของปู

ฉันคือศิลปินผู้ยิ่งใหญ่
ที่พวกเขาเรียกว่าคนเห็นแก่ตัว
ที่ยิ้มให้คุณในกระจก
ด้วยสัญลักษณ์ของปู
ฉันคือศิลปินผู้ยิ่งใหญ่
ที่พวกเขาเรียกว่าคนเห็นแก่ตัว
ที่ยิ้มให้คุณในกระจก
ด้วยสัญลักษณ์ของปู

VIEW ORIGINAL LYRICS