ฉันคิดถึงวันที่ชีวิตเรียบง่ายมาก
รู้สึกเหมือนแก้วน้ำเต็มครึ่งหนึ่งเสมอ
มันหายไปไหน?
และทุกวินาทีกับคุณมันพิเศษมาก
ย้อนกลับไปเมื่อเรายังไม่กลัวสิ่งที่ไม่รู้
แต่นั่นมันนานมาแล้ว

ใครจะบอกได้ว่าทางเดินจะไปทางไหน?
นักปรัชญาคาดเดาแต่พวกเขาก็ไม่รู้จริงๆ
บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผล

เรามีหัวใจอยู่ในเมฆ
คิดว่าเรารู้ทุกอย่างแล้ว
วางแผนจะบินหนีไป
เพื่อหนีทุกอย่างบนพื้นดิน
แต่เหมือนเครื่องบินในอวกาศ
เราค่อยๆ ลอยห่างออกไป
และทุกแผนที่เราวางไว้
และความฝันที่เราตามหา
ตอนนี้เป็นเพียงความทรงจำ
ตอนนี้เป็นเพียงความทรงจำ

ฉันไม่แน่ใจว่าทุกอย่างผิดพลาดตรงไหน
แต่ฉันรู้ว่าเราลงจอดในที่ที่เราทั้งคู่ควรอยู่
(ที่ที่เราทั้งคู่ควรอยู่)
ฉันแค่หวังว่าเราจะไม่กลัวที่จะพูด
ว่ามีวันหมดอายุในเพื่อนที่คุณสร้าง
แม้ว่ามันจะฟังดูยากแค่ไหน

ใครจะบอกได้ว่าทางเดินจะไปทางไหน?
นักปรัชญาคาดเดาแต่พวกเขาก็ไม่รู้จริงๆ
บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผล

เรามีหัวใจอยู่ในเมฆ
คิดว่าเรารู้ทุกอย่างแล้ว
วางแผนจะบินหนีไป
เพื่อหนีทุกอย่างบนพื้นดิน
แต่เหมือนเครื่องบินในอวกาศ
เราค่อยๆ ลอยห่างออกไป
และทุกแผนที่เราวางไว้
และความฝันที่เราตามหา
ตอนนี้เป็นเพียงความทรงจำ
ตอนนี้เป็นเพียงความทรงจำ

ใครจะบอกได้ว่าทางเดินจะไปทางไหน?
(ทางเดินจะไปทางไหน? ทางเดินจะไปทางไหน?)
นักปรัชญาคาดเดาแต่พวกเขาก็ไม่รู้จริงๆ
(แต่พวกเขาก็ไม่รู้จริงๆ)

VIEW ORIGINAL LYRICS