ฉันกำลังขาดเซโรโทนิน
ความไม่สมดุลทางเคมีทำให้ฉันบิดเบือนสิ่งต่างๆ
รักษาด้วยยา
ไม่มีความลึกซึ้งในความรู้สึกเหล่านี้
ขุดลึกลงไป, ซ่อนตัวไม่ได้
จากมุมของจิตใจฉัน
ฉันกลัวสิ่งที่อยู่ข้างใน

ฉันได้รับ
ความคิดที่ล่วงล้ำเช่นการตัดมือของฉัน
เช่นการกระโดดหน้ารถบัส
เช่นฉันจะหยุดสิ่งนี้ได้อย่างไร
เมื่อรู้สึกเหมือนนักบำบัดของฉันเกลียดฉัน
ได้โปรดอย่าปล่อยให้ฉันบ้า
พาฉันไปในทุ่งดอกเดซี่
อาจจะไม่ได้ผลแต่ฉันจะรับคำว่าอาจจะ
โอ้, ฉันแตกสลายทุกวัน
แต่มีเพียงฉันเท่านั้นที่สามารถช่วยตัวเองได้
ดังนั้นฉันยอมแพ้
ร้องไห้เหมือนเด็กทารก

ฉันกำลังขาดเซโรโทนิน
ความไม่สมดุลทางเคมีทำให้ฉันบิดเบือนสิ่งต่างๆ
รักษาด้วยยา
แต่ไม่มีความลึกซึ้งในความรู้สึกเหล่านี้
ขุดลึกลงไป, ซ่อนตัวไม่ได้
จากมุมของจิตใจฉัน
ฉันกลัวสิ่งที่อยู่ข้างใน

ฉันได้รับ
ความคิดที่ล่วงล้ำ
เช่นการเผาผมของฉัน
เช่นการทำร้ายคนที่ฉันรัก
เช่นมันจะหยุดจริงๆ ไหม?
เมื่อมีการควบคุมฉันจะสูญเสียมัน
หุนหันพลันแล่นอย่างมาก
กลัวมากว่าฉันจะทำอะไรโง่ๆ
แต่ฉันพยายามควบคุมมัน
โอ้, มันเหนื่อยมาก
เหมือนหัวใจของฉันล้มเหลว
ทุกคืนฉันครุ่นคิด
เสียงในใจฉันบอกว่า "เข้มแข็ง"
ดังนั้นฉันพยายามปัดมันออก
ใช่, พยายามปัดมันออก

ฉันกำลังขาดเซโรโทนิน
ความไม่สมดุลทางเคมีทำให้ฉันบิดเบือนสิ่งต่างๆ
รักษาด้วยยา
แต่ไม่มีความลึกซึ้งในความรู้สึกเหล่านี้
ขุดลึกลงไป, ซ่อนตัวไม่ได้
จากมุมของจิตใจฉัน
ฉันกลัวสิ่งที่อยู่ข้างใน

VIEW ORIGINAL LYRICS