ฉันยังคงค้นหาความตื่นเต้นบนผิวของฉัน
ดวงตาของฉันที่ปิดลง
และเสียงของฉันที่ดับไปพร้อมกับสมองของฉัน
อะดรีนาลีนและการเต้นของหัวใจ
อันตรายเป็นสิ่งที่ไร้เดียงสา มันมาถึงอย่างเต็มที่
ฉันค้นหาความกลัวเพราะฉันกลัวที่จะมีชีวิตอยู่
การขาดการกระทำมากเกินไป
แต่ถึงกระนั้น และถึงกระนั้น ฉันก็ไม่สามารถทนเห็นเลือดได้อีกต่อไป
บ่อยเกินไป บ่อยเกินไปที่ฉันเสียใจ

ฉัน เด็กจากทะเลทรายที่ต้องการทำให้พ่อภูมิใจ
ด้วยรอยยิ้มและน้ำตาแห่งความสุข
ที่ฉันบอกเขาว่าลูกชายของเขาได้เป็นทหารแล้ว
เขากอดฉันไว้ในอ้อมแขน
เป็นครั้งแรกที่แม่ของฉันก็ร้องไห้เช่นกัน
ดวงตาของเธอที่ถูกความเย็นของห้องข่วน
เธอรู้สึกซาบซึ้งที่เห็นชายที่เธอรักเช่นนี้
เธอกลัว โดยไม่ต้องการขัดแย้งกับฉัน
เธอไม่หยุดพูดซ้ำๆ
ว่าการต้องการรับใช้ประเทศของตนเป็นเรื่องไร้สาระ

ฉันยังคงค้นหาความตื่นเต้นบนผิวของฉัน
ดวงตาของฉันที่ปิดลง
และเสียงของฉันที่ดับไปพร้อมกับสมองของฉัน
อะดรีนาลีนและการเต้นของหัวใจ
อันตรายเป็นสิ่งที่ไร้เดียงสา มันมาถึงอย่างเต็มที่
ฉันค้นหาความกลัวเพราะฉันกลัวที่จะมีชีวิตอยู่
การขาดการกระทำมากเกินไป
แต่ถึงกระนั้น และถึงกระนั้น ฉันก็ไม่สามารถทนเห็นเลือดได้อีกต่อไป
บ่อยเกินไป บ่อยเกินไปที่ฉันเสียใจ

6 โมงเช้า ฉันทำเตียงให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ฉันหลอน ไม่มีเวลาทานอาหารเช้า ฉันก็วิ่งในป่าแล้ว
กระเป๋าที่ฉันไม่รู้ว่าหนักกี่กิโลกรัมบนหลัง
ฉันคิดแต่จะหนี
ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันรู้สึกผิดที่ไม่ฟังตัวเอง
ฉันอยากเล่นกีตาร์
สบายๆ ที่บ้านของฉัน แต่ไม่ ฉันอยู่ที่นี่
ฉันเพิ่งออกจากคุกเดือนหนึ่ง
เพราะฉันสูญเสียจิตวิญญาณในคืนหนึ่งของการเฝ้าระวัง
เศร้าใจ หมดกำลังใจ ฉันได้มอบตัวกับพ่อ
ด้วยความหวังว่าเขาจะยกโทษให้ แต่ไม่

ฉันยังคงค้นหาความตื่นเต้นบนผิวของฉัน
ดวงตาของฉันที่ปิดลง
และเสียงของฉันที่ดับไปพร้อมกับสมองของฉัน
อะดรีนาลีนและการเต้นของหัวใจ
อันตรายเป็นสิ่งที่ไร้เดียงสา มันมาถึงอย่างเต็มที่
ฉันค้นหาความกลัวเพราะฉันกลัวที่จะมีชีวิตอยู่
การขาดการกระทำมากเกินไป
แต่ถึงกระนั้น และถึงกระนั้น ฉันก็ไม่สามารถทนเห็นเลือดได้อีกต่อไป
บ่อยเกินไป บ่อยเกินไปที่ฉันเสียใจ

ตั้งแต่นั้นมา ฉันโทรหาแม่จากมาลี
ที่บอกฉันด้วยเสียงแห้งๆ ว่าเธอติดตามข่าว
ทั้งที่ปกติแล้ว พ่อแม่ของฉันไม่สนใจ
แต่พวกเขาก็ยังถามข่าวคราวของฉัน
ข่าวที่ค่อนข้างสั้น
เพราะเธอไม่รู้ว่ามีอะไรในหัวของฉัน
แม้ว่าฉันจะเชื่อว่าเธอสงสัย
คุณรู้ไหม สัญชาตญาณของแม่
เช้านี้ที่ทิมบักตู เมืองริมแม่น้ำไนเจอร์
กบฏยิงกระสุนหลายร้อยนัด
ฉันกลัว แล้วสักพักฉันก็ไปที่อื่น
หูของฉันดังหลังจากระเบิดระเบิด
ขณะที่ฉันคุ้มกันครอบครัวเล็กๆ กลับบ้าน
ป้าถูกยิงที่หลังล่าง
เธอจะเดินไม่ได้อีกแล้ว ฉันโกรธ ฉันรู้สึกต้องการกลับบ้าน
อ่านการเดินทางของ Sylvain Tesson
เดินเล่นในบาร์ที่ออร์เลอ็องและกลับบ้านของฉัน
ใกล้แม่น้ำลัวร์ ทุกเย็น โดยไม่มีข้อยกเว้น
กลับบ้านของฉัน ใกล้แม่น้ำลัวร์
ทุกเย็น โดยไม่มีข้อยกเว้น

ฉันยังคงค้นหาความตื่นเต้นบนผิวของฉัน
ดวงตาของฉันที่ปิดลง
และเสียงของฉันที่ดับไปพร้อมกับสมองของฉัน
อะดรีนาลีนและการเต้นของหัวใจ
อันตรายเป็นสิ่งที่ไร้เดียงสา มันมาถึงอย่างเต็มที่
ฉันค้นหาความกลัวเพราะฉันกลัวที่จะมีชีวิตอยู่
การขาดการกระทำมากเกินไป
แต่ถึงกระนั้น และถึงกระนั้น ฉันก็ไม่สามารถทนเห็นเลือดได้อีกต่อไป
บ่อยเกินไป บ่อยเกินไปที่ฉันเสียใจ

VIEW ORIGINAL LYRICS