วันหนึ่งร่างกายจะหดตัว
หนังสือบนใบหน้าของเรา
สิ่งที่เล่าเรื่องชีวิตที่ผ่านมา
ทั้งความสำเร็จและความล้มเหลว
และมือของเราที่สั่นในสายลม
เหมือนบิกีนที่ก้าวเบาๆ
จะยังคงตีเวลา
ภายใต้ดวงอาทิตย์ที่แต่งตัวดี

วันหนึ่งเราจะกลายเป็นกระดูกเก่า
บีโกเนียบนระเบียง
เพลงคาลิปโซเล็กๆ
ภาพถ่ายสีซีเปียในห้องนั่งเล่น
แม้ชีวิตจะผ่านไป
แม้ความเยาว์วัยจะเหนื่อยล้า
ไม่มีใครสามารถหยุด
ร่างกายที่เหนื่อยล้าของเราไม่ให้โยกเยก

โยกเยก, โยกเยก
โยกเยก, โยกเยก
โยกเยก, โยกเยก

ก่อนที่ฤดูใบไม้ผลิจะกลายเป็นฤดูใบไม้ร่วง
ที่เราจะห่างจากฝั่ง
เราจะขูดแผ่นเสียง
เพลงคาริบเบียนบางเพลง
เราจะเหนื่อยบนฟลอร์เต้นรำ
ด้วยก้าวเล็กๆ ที่ประหยัด
ตราบใดที่ม่านยังเปิดอยู่
หัวใจของเราจะเป็นเมโทรนอม

ปีที่บ้าคลั่งกลับมาในความทรงจำ
เมื่อเราตายเพียงเพราะหัวเราะ
โอ้, จำมาลีคอนได้ไหม
เสียงน้ำกระทบของความทรงจำของเรา
วันหนึ่งเพลงนี้จะมา
เมื่อเสียงของฉันหายไป
ฉันขอร้องให้เธอในความทรงจำของมัน
ให้โยกเยกต่อไป

โยกเยก, โยกเยก
โยกเยก, โยกเยก
โยกเยก, โยกเยก

โอ้, ทำให้ฉันหมุนใต้ก้าวของฉัน
ปีที่ผ่านไป, เธอและฉัน
จนถึงที่สุดของความรัก, เราจะสามารถ
โยกเยก, โยกเยก, โยกเยก

โอ้, ทำให้ฉันหมุนใต้ก้าวของฉัน
ปีที่ผ่านไป, เธอและฉัน
จนถึงที่สุดของความรัก, เราจะสามารถ
โยกเยก, โยกเยก, โยกเยก

VIEW ORIGINAL LYRICS