รถไฟใต้ดินแน่นเกินไป
และฉันไม่รู้ว่าจะรอขบวนถัดไปดีไหม
ประตูปิดและคุณเดินผ่านไป
แต่ฉันไม่ทัน
และคุณทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียวเหมือนคนโง่, เหมือนคนโง่
มือของเราสัมผัสกันชั่วขณะหนึ่ง
แต่ถูกแยกด้วยกระจก

ฉันมีขวดเหล้ามากกว่าที่จะดื่มหมด
เพราะฉันมีความผิดพลาดมากกว่าที่จะลืม
บางทีฉันอาจจะเป็นคนไม่ดี
และดูเหมือนว่าฉันจะเหลืออยู่คนเดียว
ฉันหวังว่าจะมีตอนจบแบบหนังอเมริกัน
แต่ตอนจบแบบหวานขมก็โอเคเหมือนกัน
กับโลกที่พังทลายและเราสองคนจับมือกัน
บนท้องฟ้าที่มีซอสถั่วเหลืองและเมฆมังกร

และฉันจะบอกคุณว่าคุณยังเป็นของฉันแม้ว่าคุณจะเป็นของคนอื่น
แต่มันก็แค่คำโกหก
และลมจะพัดพาวันนี้ที่ไม่ใส่ใจไป
และความเศร้าโศก
และฉันจะบอกคุณว่าคุณยังเป็นของฉันแม้ว่าคุณจะเป็นของคนอื่น
แต่มันก็แค่คำโกหก
และลมจะพัดพาวันนี้ที่ไม่ใส่ใจไป
และความเศร้าโศก

และทุกอย่างก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
พวกเขาพูดกับฉันและฉันได้ยินแค่เสียงรบกวน
ความคิดวิ่งตามฉัน, ควบคุมสถานการณ์
ฉันเร่งฝีเท้าเพื่อให้พวกมันห่างออกไป
ฉันโกนหนวดเพื่อให้ดูเหมือนคนอื่น
เพื่อให้ดูเหมือนเปลี่ยนไป, อย่างที่คุณต้องการ
ฉันสารภาพกับบาร์เทนเดอร์ที่รินอีกแก้ว
แต่เขาไม่ได้ฟังฉันเหมือนที่คุณเคยทำ
ฉันดื่มเหล้าใสเพื่อให้ตัวเองหายไป
ในสายตาของคุณมีบางอย่างเปลี่ยนไป, บางอย่างที่ไม่สามารถสังเกตได้
มันดีกว่าที่จะทำเป็นไม่รู้และอยู่นิ่งๆ
และคุณไม่สามารถเข้าถึงได้, มันคาดเดาได้

ฉันมีขวดเหล้ามากกว่าที่จะดื่มหมด
เพราะฉันมีความผิดพลาดมากกว่าที่จะลืม
บางทีฉันอาจจะเป็นคนไม่ดี
และดูเหมือนว่าฉันจะเหลืออยู่คนเดียว
ฉันหวังว่าจะมีตอนจบแบบหนังอเมริกัน
แต่ตอนจบแบบหวานขมก็โอเคเหมือนกัน
กับโลกที่พังทลายและเราสองคนจับมือกัน
บนท้องฟ้าที่มีซอสถั่วเหลืองและเมฆมังกร

และฉันจะบอกคุณว่าคุณยังเป็นของฉันแม้ว่าคุณจะเป็นของคนอื่น
แต่มันก็แค่คำโกหก
และลมจะพัดพาวันนี้ที่ไม่ใส่ใจไป
และความเศร้าโศก
และฉันจะบอกคุณว่าคุณยังเป็นของฉันแม้ว่าคุณจะเป็นของคนอื่น
แต่มันก็แค่คำโกหก
และลมจะพัดพาวันนี้ที่ไม่ใส่ใจไป
และความเศร้าโศก

VIEW ORIGINAL LYRICS