ฉันไม่รู้ว่าควรจะอาเจียนหรือร้องไห้
เมื่อมีคนบอกฉัน
ว่าฉันควรจะเป็นเหมือนเดิม
เป็น Faber ในสายลม, นั่นไม่ใช่เรื่องเลวร้าย
มีเครื่องดื่มเสมอ, แต่ไม่ค่อยมีอะไรให้ฉลอง
สำหรับคำถามของพวกคุณทั้งหมด ฉันไม่ค่อยมีอะไรจะตอบ
ทุกวันเต็มไปด้วยความว่างเปล่าเหมือนเดิม
หัวใจที่แตกสลาย, ขาที่หัก, อา

ฉันอยากจะตกปลาฉลามอสังหาริมทรัพย์จากทะเลสาบซูริคกับคุณ
แต่ไอ้พวกนี้หนีฉันไป
คนแก่บอกเสมอว่าเรายังเด็กและโง่
อย่างน้อยก็ยังเด็ก

ท้องฟ้ามักจะเป็นสีเทาและถนนของเราเป็นทองคำ
บนดินแดนที่น่าเบื่อนี้ ฉันไม่รู้ว่าควรทำอะไร
ซูริคไม่ไหม้อีกต่อไปและไม่มีใครสนใจ
ฉันก็เช่นกัน, ดูฉันสิ, นั่งอยู่ที่บาร์นี้
ฉันลืมกระเป๋าสตางค์ แต่ฉันสาบานว่าจะจ่ายคืน
ความรักไม่สามารถซื้อได้ แต่ขวดนี้ไม่ฟรี
คิดถึงคุณไม่เสียค่าใช้จ่าย
นั่นดี เพราะฉันคิดถึงคุณบ่อยๆ

ฉันอยากจะตกปลาฉลามอสังหาริมทรัพย์จากทะเลสาบซูริคกับคุณ
แต่ไอ้พวกนี้หนีฉันไป
คนแก่บอกเสมอว่าเรายังเด็กและโง่
แต่ดีกว่าเด็กและโง่กว่าที่จะโง่เพียงอย่างเดียว

ชีวิตไม่ใช่หลังเวที, ชีวิตคือเวที, ที่รัก
ย่านของฉันเป็นร้านขนมปังและทุกคนทำคัพเค้ก
มันยาก, เอ้ย
ฉันรู้ว่ามันฟังดูแปลกและฉันเกือบจะอายที่จะถาม
คุณเคยอยากจะตีตำรวจบ้างไหม?

ฉันอยากจะตกปลาฉลามอสังหาริมทรัพย์จากทะเลสาบซูริคกับคุณ
แต่ไอ้พวกนี้หนีฉันไป
คนแก่บอกเสมอว่าเรายังเด็กและโง่
อย่างน้อยก็ยังเด็ก

ฉันอยากจะตกปลาฉลามอสังหาริมทรัพย์จากทะเลสาบซูริคกับคุณ
แต่ไอ้พวกนี้หนีฉันไป
คนแก่บอกเสมอว่าเรายังเด็กและโง่
อย่างน้อยก็ยังเด็ก

VIEW ORIGINAL LYRICS