ปล่อยให้สายฝนลูบไล้เปลือกตาของคุณ
และให้ความชื้นฝังลึกในขมับของคุณ
ปล่อยให้คืนนี้เท้าของคุณเดินเท้าเปล่า
อย่าหยุดพวกเขาถ้าเริ่มวิ่ง

ปล่อยให้ความปรารถนาสำเร็จสักครั้ง
ปล่อยให้ความเงียบกระซิบอีกครั้ง
ปล่อยให้การหายไปของคุณจมลงในความซึมเศร้า
ปล่อยให้เด็กที่อยู่ในตัวคุณเกิดใหม่อีกครั้ง

ปล่อยให้ผู้คนเดินผ่านทั้งสองข้างโดยไม่สัมผัสคุณ
ให้แสงนีออนของคืนฝังลึกในผิวของคุณ
ปล่อยให้ความสงสัยในใจของคุณไม่ถาม
และอย่าให้มันฝังลึกหรือแม้แต่พูด
และให้มันตายเพียงครั้งนี้

ปล่อยให้รถยนต์สาดน้ำใส่คุณเมื่อผ่านไป
ให้มันเปียกเสียงหัวเราะของคุณ ด้วยความรีบเร่งของมันก่อนจะกัด
แอปเปิ้ลที่มีพิษในวันอังคารที่แย่
ให้พวกเขาสงสัยว่าคุณทำอะไรบนถนน
อย่าให้พวกเขาสังเกตเห็นรายละเอียดนั้น

นี่คือการเดินเล่นเหมือนในอดีต
ที่ไม่มีใครค้นหา ไม่มีใครอยากพบเจอ
ทุกอย่างเทลงในแก้วเปล่า
ไม่มีความคิดถึงใดมากไปกว่าการหลงทาง

ถ้าความทรงจำเจ็บปวด การลืมจะรักษาคุณ
ถ้าปวดหัว Hemicraneal ก็พอ
ถ้าคุณหาความช่วยเหลือ มันยาก
คืนนี้ฉันอยู่คนเดียวกับตัวเอง

ปล่อยให้รถยนต์สาดน้ำใส่คุณเมื่อผ่านไป
ให้มันเปียกเสียงหัวเราะของคุณ ด้วยความรีบเร่งของมันก่อนจะกัด
แอปเปิ้ลที่มีพิษในวันอังคารที่แย่
ให้พวกเขาสงสัยว่าคุณทำอะไรบนถนน
อย่าให้พวกเขาสังเกตเห็นรายละเอียดนั้น

นี่คือการเดินเล่นเหมือนในอดีต
ที่ไม่มีใครค้นหา ไม่มีใครอยากพบเจอ
ทุกอย่างเทลงในแก้วเปล่า
ไม่มีความคิดถึงใดมากไปกว่าการหลงทาง

ถ้าความทรงจำเจ็บปวด การลืมจะรักษาคุณ
ถ้าปวดหัว Hemicraneal ก็พอ
ถ้าคุณหาความช่วยเหลือ มันยาก
คืนนี้ฉันอยู่คนเดียวกับตัวเอง

VIEW ORIGINAL LYRICS