คุณรอความเงียบ
ฉันรอคำพูด
นอนข้างกรอบของคุณ
สาวที่ไม่มีใครสังเกต
คุณเปลี่ยนท่าทางของคุณ
และคุณกำลังเปลี่ยนฉัน
ทิ้งเงาเหล่านี้
ในที่ที่ไม่ควรจะเป็น

เราถูกขัดจังหวะด้วยความร้อนของดวงอาทิตย์
พยายามป้องกันสิ่งที่เริ่มขึ้นแล้ว
คุณเป็นแค่ร่างกาย
ฉันได้กลิ่นผิวของคุณ
และเมื่อฉันรู้สึกมัน คุณก็เริ่มบางลง

แต่ฉันมีแผน
ทำไมคุณไม่เป็นศิลปิน
และปั้นฉันจากดินเหนียว?
ทำไมคุณไม่เป็นนักเขียน
และตัดสินใจคำพูดที่ฉันพูด?
เพราะฉันอยากจะแกล้งทำ
ฉันจะยังอยู่ที่นั่นในตอนจบ
เพียงแต่มันยากเกินไปที่จะขอ
คุณจะช่วยฉันได้ไหม

นั่งบนโซฟาของคุณ มันเต็มไปด้วยสปริงที่หัก
นี่ไม่ใช่ที่สำหรับสายไวโอลินเหล่านั้น
ฉันลองยิ้มและเล็งไปที่คุณ
คุณคงพลาดมันไป
คุณมักจะทำเสมอ

แต่ฉันมีแผน
ทำไมคุณไม่เป็นศิลปิน
และปั้นฉันจากดินเหนียว?
ทำไมคุณไม่เป็นนักเขียน
และตัดสินใจคำพูดที่ฉันพูด?
เพราะฉันอยากจะแกล้งทำ
ฉันจะยังอยู่ที่นั่นในตอนจบ
เพียงแต่มันยากเกินไปที่จะขอ
คุณจะช่วยฉันได้ไหม

คุณรอ ฉันรอ ทิ้งเงา ถูกขัดจังหวะ
คุณรอ ฉันรอ ทิ้งเงา ถูกขัดจังหวะ
คุณรอ ฉันรอ ทิ้งเงา ถูกขัดจังหวะ
คุณรอ ฉันรอ ทิ้งเงา

ทำไมคุณไม่เป็นศิลปิน
และปั้นฉันจากดินเหนียว?
ทำไมคุณไม่เป็นนักเขียน
และตัดสินใจคำพูดที่ฉันพูด?
เพราะฉันอยากจะแกล้งทำ
ฉันจะยังอยู่ที่นั่นในตอนจบ
เพียงแต่มันยากเกินไปที่จะขอ
คุณจะช่วยฉันได้ไหม

ทำไมคุณไม่เป็นศิลปิน
และปั้นฉันจากดินเหนียว?
ทำไมคุณไม่เป็นนักเขียน
และตัดสินใจคำพูดที่ฉันพูด?
เพราะฉันอยากจะแกล้งทำ
ฉันจะยังอยู่ที่นั่นในตอนจบ
เพียงแต่มันยากเกินไปที่จะขอ
คุณจะช่วยฉันได้ไหม

VIEW ORIGINAL LYRICS