สำหรับการแสดงคืนนี้ของ The Sound of Silence
เข้าร่วมกับเราบนเวที
มาเป็น Garfunkel ที่แปลกไปกับ Paul Simon ของฉันคืนนี้
ขอต้อนรับคุณ Myles Kennedy
ตอนนี้จุดไฟแช็กและโทรศัพท์มือถือขึ้นมา
และยกมันขึ้นในอากาศทุกคน ตอนนี้เป็นเวลาของมันแล้ว

สวัสดีความมืดมิด เพื่อนเก่าของฉัน
ฉันกลับมาพูดคุยกับเธออีกครั้ง
เพราะภาพที่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามา
ทิ้งเมล็ดพันธุ์ไว้ขณะที่ฉันหลับ
และภาพที่ถูกปลูกในสมองของฉัน
ยังคงอยู่
ภายในเสียงของความเงียบ

ในความฝันที่ไม่สงบ ฉันเดินคนเดียว
ถนนแคบๆ ที่ปูด้วยหิน
ใต้แสงของโคมไฟถนน
ฉันหันปกเสื้อให้กับความหนาวและชื้น
เมื่อดวงตาของฉันถูกแทงด้วยแสงนีออน
ที่แยกกลางคืน
และสัมผัสเสียงของความเงียบ

และในแสงเปลือยเปล่าฉันเห็น
ผู้คนหมื่นคน หรืออาจจะมากกว่านั้น
ผู้คนพูดโดยไม่พูด
ผู้คนได้ยินโดยไม่ฟัง
ผู้คนเขียนเพลงที่เสียงไม่เคยแบ่งปัน
และไม่มีใครกล้า
รบกวนเสียงของความเงียบ

"คนโง่" ฉันพูด "คุณไม่รู้
ความเงียบเหมือนมะเร็ง มันเติบโต
ฟังคำพูดของฉันที่ฉันอาจสอนคุณ
รับแขนของฉันที่ฉันอาจเอื้อมถึงคุณ"
แต่คำพูดของฉันเหมือนหยาดฝนที่เงียบงัน
และสะท้อนในบ่อน้ำของความเงียบ

และผู้คนก้มกราบและสวดมนต์
ต่อพระเจ้าที่พวกเขาสร้างขึ้น
และป้ายไฟกระพริบเตือน
ในคำที่มันกำลังก่อตัว
และป้ายบอกว่า "คำของผู้พยากรณ์ถูกเขียนบนกำแพงรถไฟใต้ดิน
และห้องเช่า"
และกระซิบในเสียงของความเงียบ

ให้เสียงดังและชัดเจนสำหรับคุณ Myles Kennedy

VIEW ORIGINAL LYRICS