ถ่านที่ซ่อนอยู่ในเถ้าถ่านยังมีชีวิตอยู่
เหมือนดอกไม้
ที่ตะลึง
ค่อยๆ โผล่ออกมาจากต้นตำแย
ขอบฟ้าค่อยๆ เปิดออก
เมื่อเปิดหลังคาของมัน
ท้องฟ้าให้กำเนิดดวงอาทิตย์ที่ดึง
ความทรงจำจากการลืมเลือน
และดวงตาที่เปิดกว้าง
ปลดปล่อยจากความมืด
ฉันรู้ว่าที่ไหนสักแห่ง
มีเด็กนั่งอยู่
รอคอยฝน

เด็กที่แห้งเหี่ยวบนพื้นดินของเอริเทรีย
ใบหน้าที่เหนื่อยล้า
ขีดเส้น
บนดินแดนแห้งแล้งและเหี่ยวย่นนี้
ที่เขาได้รับมรดก
เมื่อปิดหลังคาของเขา
ท้องฟ้าฝังดวงอาทิตย์ที่ตาย
แต่ความทรงจำยังคงอยู่
และดวงตาที่เปิดกว้าง
ถูกขังอยู่ในความมืด
ฉันยังคงมีภาพ
ของร่างกายที่บอบช้ำนี้
ที่ส่งเสียงร้อง

ได้ยินเสียงร้องนี้
ได้ยินเสียงร้องนี้
ที่นอนของเขาที่เต็มไปด้วยฝุ่นต้องการฝน
แม่น้ำหิน
จากดวงตาเหล่านั้นที่เหมือนดวงจันทร์
น้ำตาแห้งของเขาไม่มีค่า
ฝนตกลงมา

ได้ยินเสียงร้องนี้
ได้ยินเสียงร้องนี้
ที่นอนของเขาที่เต็มไปด้วยฝุ่นต้องการฝน
แม่น้ำหิน
จากดวงตาเหล่านั้นที่เหมือนดวงจันทร์
น้ำตาแห้งของเขาไม่มีค่า
ฝนตกลงมา

VIEW ORIGINAL LYRICS