กับเธอฉันได้เรียนรู้คำว่าคิดถึง, หายไปจริงๆ โดยไม่พบกันอีก
ในคืนที่เธอส่องแสงแม้จะอยู่ห่างกันร้อยก้าว
ฉันโกรธและเธอหัวเราะแต่ด้วยสายตาที่ต่ำ
มองเธอเหมือนกับมองย้อนกลับไป

และฉันร้องเพลง Beastie Boys ในรถไฟใต้ดิน, ความฝันทั้งหมดของฉันในเพนต์เฮาส์สุดหรู
ฉันไม่คิดถึงมันแม้แต่วินาทีเดียว
ที่จะอยู่โดยไม่มีเธอ, ความรักกับหน้าต่างปิด
ร่างกายระหว่างที่นั่งสับสน, ทำเหมือนว่าเราเป็นคนแปลกหน้า
และตอนนี้ที่เธอไม่แม้แต่จะทักทายฉัน, รัก, ไปตายซะ
ตอนเป็นเด็กเธอช่วยฉันถือบุหรี่, เธออ่านใจฉันเหมือนไม่มีใคร
และอาจจะจริงที่ฉันทำเรื่องโง่ๆ แต่ฉันรักเธอเสมอ, ฉันสาบาน

เฮ้, ฉันไม่รู้ว่าอะไรที่ไม่ถูกต้องกับฉันคืนนี้
มันเหมือนกับเมืองแตกสลาย
สำหรับสองคนอย่างเราที่หนีออกจากย่านนี้เร็ว
และตอนนี้ไม่รู้แม้แต่จะทำยังไง
ที่จะอยู่ด้วยกันอย่างแย่, ถ้าฉันจำไม่ผิด
ฉันให้ทุกอย่างของฉันกับเธอ, บางทีฉันอาจให้สิ่งที่แย่ที่สุดของฉันกับเธอ
เพราะสิ่งที่ดีที่สุดก็เหมือนกัน
ตอนนี้เธอร้องไห้ทำไม
ทุกสิ่งที่ดีที่สุดและแย่ที่สุดฉันทำกับเธอ
แต่แค่สิ่งที่ดีที่สุดไม่พอ

เธอมีจิตใจบริสุทธิ์และเท้าเย็น, ฉันมีผิวหนังแข็ง
และไม่ค่อยใส่ใจข้อบกพร่องที่เธอไม่ชอบ
แต่ถ้าเธอส่องกระจกเธอจะพลาดความงาม
ความงามที่แท้จริงที่คืนนี้มีเพียงเธอสะท้อน
และบางครั้งเธอเรียกชื่อผิด, ทำร้ายทุกคนใช่, แต่ไม่ใช่ฉัน
และถ้าพวกเขาถามฉันจะตอบว่าเรามีเหตุผล

เฮ้, ฉันไม่รู้ว่าอะไรที่ไม่ถูกต้องกับฉันคืนนี้
มันเหมือนกับเมืองแตกสลาย
สำหรับสองคนอย่างเราที่หนีออกจากย่านนี้เร็ว
และตอนนี้ไม่รู้แม้แต่จะทำยังไง
ที่จะอยู่ด้วยกันอย่างแย่, ถ้าฉันจำไม่ผิด
ฉันให้ทุกอย่างของฉันกับเธอ, บางทีฉันอาจให้สิ่งที่แย่ที่สุดของฉันกับเธอ
เพราะสิ่งที่ดีที่สุดก็เหมือนกัน
ตอนนี้เธอร้องไห้ทำไม
ทุกสิ่งที่ดีที่สุดและแย่ที่สุดฉันทำกับเธอ
แต่แค่สิ่งที่ดีที่สุดไม่พอ

และอย่าถามใครนอกจากฉัน
และฉันจะไม่ถามใครนอกจากเธอ
ใช่เพราะไม่มีใคร, มีแค่ฉันและเธอ
เรามักจะอยู่คนเดียวเหมือนในเพลง

แต่การอยู่ด้วยกันอย่างแย่, เราไม่รู้จะทำยังไง
ฉันให้ทุกอย่างของฉันกับเธอ, บางทีฉันอาจให้สิ่งที่แย่ที่สุดของฉันกับเธอ
เพราะสิ่งที่ดีที่สุดก็เหมือนกัน
ตอนนี้เธอร้องไห้ทำไม
ทุกสิ่งที่ดีที่สุดและแย่ที่สุดฉันทำกับเธอ
แต่แค่สิ่งที่ดีที่สุดไม่พอ

VIEW ORIGINAL LYRICS