เราไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ แต่ถูกดูแลจากระยะไกล เรา คนรักที่แยกจากกัน
โดยท่าเรือที่มีเรือจอดอยู่
ที่ทำให้เรายืนอยู่ขอบของความรู้สึก

แต่ฉันกำลังมา และให้คนที่รอเธอไม่ต้องรออีกต่อไป
หรือให้พวกเขากังวลใจเกี่ยวกับเพชรที่ฉันมี
ถ้าฉันต้องยื่นบัตรของคนที่อุทิศตนเอง

ไม่มีใครมีอิทธิพลต่อฉันเหมือนที่เธอมี ต่อการหายใจที่ยังคงกระตุกของฉัน
การวิ่งแข่งกับลมที่ไม่สำคัญอีกต่อไป
เมื่อเราบอกว่าเรามีเจ้าของกันและกัน

แต่ฉันกำลังมา และให้คนที่รอเธอไม่ต้องรออีกต่อไป
หรือให้พวกเขากังวลใจเกี่ยวกับเพชรที่ฉันมี
ถ้าฉันต้องยื่นบัตรของคนที่อุทิศตนเอง

VIEW ORIGINAL LYRICS