ฉันต้องเช็ดน้ำตาใต้ร่ม
ก่อนที่ใครจะจำฉันได้
บางทีวันหนึ่ง เราอาจจะไปสวรรค์กันหมด
แต่ตอนนี้ มันยากที่จะซื่อสัตย์

มีคำบางคำที่ฉันเสียใจ
คำอื่นที่ฉันอยากจะพูด แต่แม้จะมีความลับ (ชู่ว)
ฉันไม่ได้นับความทุกข์ที่ฉันยอมรับ
แต่ฉันพูดถึงมันแค่คนเดียวและในที่ลับ

ฉันไม่มีเพื่อน มีแต่พี่น้อง ครอบครัว
เราพูดถึงอดีตเพื่อความรู้สึกคิดถึง
ฉันไม่ลืมอะไร บางคนจะจากไป
ฉันอยากจะพูด แต่คำพูดไม่ออก

ฉันต้องเช็ดน้ำตาใต้ร่ม
ก่อนที่ใครจะจำฉันได้ (ใช่)
บางทีวันหนึ่ง เราอาจจะไปสวรรค์กันหมด
แต่ตอนนี้ มันยากที่จะซื่อสัตย์ (ใช่)

เราสามารถพูดคุยกันได้
แต่เราชอบจินตนาการว่าทุกอย่างดี
อย่าบอกว่ารักฉัน
ถ้าปัญหาของฉันไม่ใช่ของเธอจริงๆ

ใกล้จะสามสิบแล้ว ฉันไม่รู้ว่าฉันบันเทิงอะไร
ฉันคิดถึงความสุขง่ายๆ กับเงินและคนที่ฉันรัก
ฉันกดดันตัวเอง ฉันสร้างชื่อให้ตัวเอง
ฉันสร้างปีศาจของตัวเองที่มาและไปตามฤดูกาล

และพวกเขาเต้น พวกเขาแค่เต้น
ฉันยังเป็นเด็กขี้อายคนเดิม ฉันไม่สามารถบอกได้ว่าฉันเปลี่ยนไป (ไม่)
27 ปีที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันรู้เร็วมากว่าฉันต้องการอะไร
แต่ฉันทำตัวตามคนอื่น ฉันขาดความกล้าเมื่อจำเป็น (ว้าว)

ฉันนอนไม่หลับอีกต่อไป พระจันทร์อยู่กับฉัน
ฉันรู้สึกเหงาโดยไม่มียอดเขา
ฉันลืมว่าฉันเป็นใคร ฉันลืมว่ามีคนรักฉัน
ฉันคิดถึงมันช้าเกินไปเมื่อขาดความรักกลายเป็นเรื่องใหญ่

ฉันต้องเช็ดน้ำตาใต้ร่ม
ก่อนที่ใครจะจำฉันได้ (ใช่)
บางทีวันหนึ่ง เราอาจจะไปสวรรค์กันหมด
แต่ตอนนี้ มันยากที่จะซื่อสัตย์ (ใช่)

เราสามารถพูดคุยกันได้
แต่เราชอบจินตนาการว่าทุกอย่างดี
อย่าบอกว่ารักฉัน
ถ้าปัญหาของฉันไม่ใช่ของเธอจริงๆ

ฉันต้องเช็ดน้ำตาใต้ร่ม
ฉันต้องเช็ดน้ำตาใต้ร่ม
ฉันต้องเช็ดน้ำตาใต้ร่ม
ก่อนที่ใครจะจำฉันได้

VIEW ORIGINAL LYRICS