เธอพูดถึงอนาคตเหมือนกับว่าเธอกำลังพลิกดูนิตยสาร
พบความงามในสิ่งที่ถูกทิ้งและสิ่งที่แตกหัก
ตื่นเต้นกับความฝันบ้าบอทั้งหมดของฉัน

จดจำทุกพระอาทิตย์ตกที่เธอเคยเห็นได้หมด
เก็บมันไว้สำหรับวันที่ฝนตกหรือคืนที่มีพายุ
ท้องฟ้าสว่างขึ้นเมื่อมองผ่านสายตาของเธอ

ฉันจำไม่ได้
ชีวิตก่อนที่เธอจะเข้ามาในภาพ
นำความงามที่ฉันขาดหายไปกับเธอ
แสดงสีสันที่ฉันไม่เคยเห็น
เธอเสี่ยง
กับทุกกำแพงที่ฉันสร้าง เธอเห็นเป็นผืนผ้าใบ
ฉันขอบคุณพระเจ้าทุกวันสำหรับวิธีที่พระองค์สร้างเธอ
ชีวิตของฉันเป็นขาวดำแต่เธอเป็นจิตรกร

เธอเตือนฉันว่ามันไม่สายเกินไปที่จะเริ่มต้นใหม่
ดีคือดี แต่คุณต้องการสีน้ำเงินบ้างเป็นครั้งคราว
ฉันอยู่ได้นานขนาดนี้ได้อย่างไรโดยไม่มีสัมผัสที่บ้าบิ่นของเธอ?

ฉันจำไม่ได้
ชีวิตก่อนที่เธอจะเข้ามาในภาพ
นำความงามที่ฉันขาดหายไปกับเธอ
แสดงสีสันที่ฉันไม่เคยเห็น
เธอเสี่ยง
กับทุกกำแพงที่ฉันสร้าง เธอเห็นเป็นผืนผ้าใบ
ฉันขอบคุณพระเจ้าทุกวันสำหรับวิธีที่พระองค์สร้างเธอ
ชีวิตของฉันเป็นขาวดำแต่เธอเป็นจิตรกร

ฉันจำไม่ได้
ชีวิตก่อนที่เธอจะเข้ามาในภาพ
นำความงามที่ฉันขาดหายไปกับเธอ
แสดงสีสันที่ฉันไม่เคยเห็น
เธอเสี่ยง
กับทุกกำแพงที่ฉันสร้าง เธอเห็นเป็นผืนผ้าใบ
ฉันขอบคุณพระเจ้าทุกวันสำหรับวิธีที่พระองค์สร้างเธอ
ชีวิตของฉันเป็นขาวดำแต่เธอเป็นจิตรกร
เธอเป็นจิตรกร

VIEW ORIGINAL LYRICS