มิรา คือว่าฉันคิดเรื่องนี้มาหลายวันแล้วและ...
ไม่ใช่ว่าฉันไม่รักเธอ แต่มันซับซ้อน

เธอจะให้ฉันรู้ได้ยังไงว่าเธอไม่สนใจฉันแล้ว?
ถ้าฉันกลับบ้าน เธอไม่มองตาฉัน
ไม่มีคำว่า "ฉันรักเธอ" อีกแล้ว ตอนนี้มีแต่ฉันร้องไห้
ถ้าฉันไม่เป็นแบบนี้ เราคงยังมีเรา

และฉันกลับไปที่ชื่อของเธอ แกะบทกวี
จากคอร์ดใหญ่เป็นคอร์ดเล็ก
ฉันไม่อยากให้เธอร้องไห้ เธอไม่ได้ทำ
แต่ถึงแม้ฉันจะเจ็บ เธอก็ไม่ต้องการจูบของฉัน

จากจูบที่ฉันไม่ได้ให้ มันกินใจฉัน
และฉันโทษเธอเพราะฉันกำลังลุกไหม้
ฉันไม่ได้มองเพื่อเธอและตอนนี้ฉันแค่อยาก
ถอดเสื้อผ้าเธอ แล้วเราค่อยดูที่เหลือ

ฉันไม่ได้ยินเสียงสะท้อน และพวกเขาก็พูดว่า
"ไอ้คนไร้ความรู้สึกที่ฆ่าสิ่งที่เป็นของพวกคุณ!"
ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น ฉันรักเธอและฉันขอโทษ
ฉันไม่ได้อยู่เพื่อเธอหรือเพื่อตัวเอง เพราะมันคือความกลัว

ปีกไม่เปิดแล้วและฉันไม่มีความอยาก
ที่จะเห็นเธอเต้นถ้าเธอไม่มองหน้าฉัน
เธอเห็นทวีตของฉันแล้ว ฉันไม่ลุกจากเตียง
และฉันรู้ว่าเธอเมินฉัน ฉันก็เบื่อเหมือนกัน

ฉันก็เบื่อเหมือนกัน

และฉันอยากให้เธอตะโกนว่าเธอเกลียดฉันตอนนี้
ฉันรู้ว่าไม่ใช่แบบนั้น เรื่องราวซ้ำรอย
แค่ทำเพื่อฉัน เพื่อให้ฉันลืมปากของเธอ
และไม่เจ็บปวดมากที่รู้สึกโดดเดี่ยว

และฉันยังคงแตกสลาย ฉันเติมแก้วอีกใบ
เพื่อดูว่าเธอมองฉันและบอกว่า "ควบคุมตัวเอง"

ความเจ็บปวดไม่หยุดและเวลายังไม่ผ่านไป

แล้วฉันจะบอกเธอได้ยังไงว่าฉันคิดถึงมัน
ถ้าไม่เคยเกิดขึ้นที่เรามองเห็นกันจากภายใน?
และฉันยังจำได้ ฉันเห็นเธอยิ้ม
พฤศจิกายนที่เต็มไปด้วยความทรงจำ

แล้วฉันจะบอกเธอได้ยังไงว่าฉันคิดถึงมัน
ถ้าไม่เคยเกิดขึ้นที่เรามองเห็นกันจากภายใน?

VIEW ORIGINAL LYRICS