ฉันจ่ายและพูดว่า "ขอโทษ"
ไม่เป็นไร ฉันชินแล้ว
เธอบอกว่าฉันไม่ทำอะไรดีเลย
อาจเป็นเพราะฉันมีท่าทีมากเกินไป
ฉันยิ้ม ฉันยังยิ้มอีก
เธอคิดว่าฉันโง่ คิดเถอะนะ
ตกลงไป ในโลกของเธอข้างนอก
สุดท้าย เธอเป็นคนที่ต้องจ่าย

ฉันเห็นผ่านเธอว่าเธอเน่าเฟะ
เธอไม่รู้ เธอไม่รู้วิธีซ่อนความโง่ของเธอ
ความอ่อนโยนเธอไม่รู้จัก ไม่มีใครบอกเธอ
หัวใจเธออยู่คนเดียว และตอนนี้เธอแก่ลง
แต่เธอรู้จักคนดีๆ มากมาย
เธอวิ่งตามพวกเขา แต่เธอใจร้าย
แต่เธอรู้จักคนดีๆ มากมาย
เธอวิ่งตามพวกเขา แต่เธอใจร้าย

เธอมองฉันแบบเฉียงๆ
ไม่เป็นไร เธอไม่รู้อะไรใหม่ๆ
สายตาเธอที่มองฉัน มันธรรมดามาก
มันเป็นธรรมชาติ เธอมีข้อดี ข้อเสีย
เธอแอบงอน
เธอโกรธ มันก็แค่วันหนึ่งวัน
ฉันเห็นว่าเธอดูเขียวๆ หน่อย
ฉันปล่อยให้เธออยู่กับความคิดบิดเบี้ยวของเธอ

ฉันเห็นผ่านเธอว่าเธอเน่าเฟะ
เธอไม่รู้ เธอไม่รู้วิธีซ่อนความโง่ของเธอ
ความอ่อนโยนเธอไม่รู้จัก ไม่มีใครบอกเธอ
หัวใจเธออยู่คนเดียว และตอนนี้เธอแก่ลง
แต่เธอรู้จักคนดีๆ มากมาย
เธอวิ่งตามพวกเขา แต่เธอใจร้าย
แต่เธอรู้จักคนดีๆ มากมาย
เธอวิ่งตามพวกเขา แต่เธอใจร้าย

ฉันเห็นผ่านเธอว่าเธอเน่าเฟะ
เธอไม่รู้ เธอไม่รู้วิธีซ่อนความโง่ของเธอ
ความอ่อนโยนเธอไม่รู้จัก ไม่มีใครบอกเธอ
หัวใจเธออยู่คนเดียว และตอนนี้เธอแก่ลง
แต่เธอรู้จักคนดีๆ มากมาย
เธอวิ่งตามพวกเขา แต่เธอใจร้าย
แต่เธอรู้จักคนดีๆ มากมาย
เธอวิ่งตามพวกเขา แต่เธอใจร้าย
แต่เธอรู้จักคนดีๆ มากมาย
เธอวิ่งตามพวกเขา แต่เธอใจร้าย
แต่เธอรู้จักคนดีๆ มากมาย
เธอวิ่งตามพวกเขา แต่เธอใจร้าย

VIEW ORIGINAL LYRICS