ปลายเดือนพฤษภาคมหรือต้นเดือนมิถุนายน
บ่ายที่สมบูรณ์แบบนี้ที่เราแบ่งปันกัน
ขับรถไปตามถนนชนบทที่คดเคี้ยว
แวะตักไอศกรีมที่ À La Mode
แล้วเราก็มาถึง

ทุ่งโล่งที่ล้อมรอบด้วยต้นไม้
เราเลือกจุดและพูดคุยกัน
เหมือนเพื่อนสนิท
อ้างเพลงจากวงโปรดของเรา
เล่าเรื่องตลกที่ไม่มีใครเข้าใจ
ยกเว้นเราสองคน
และเราพูดคุยและชมวิว

ทั้งหมดที่เราเห็นคือท้องฟ้าตลอดไป
เราปล่อยให้โลกผ่านไปตลอดไป
รู้สึกเหมือนเราสามารถไปต่อได้ตลอดไปแบบนี้
เพื่อนสองคนในวันที่สมบูรณ์แบบ

เราเดินไปสักพักและพูดคุยเกี่ยวกับ
สิ่งที่เราจะทำเมื่อเราเรียนจบ
ปั่นจักรยานเส้นทาง Appalachian หรือ
เขียนหนังสือหรือเรียนการแล่นเรือ
นั่นจะไม่เจ๋งเหรอ?

ไม่มีอะไรที่เราไม่สามารถพูดคุยกันได้
เช่นสาวๆ ที่เราหวังว่าจะสังเกตเห็นเราแต่ไม่เคยทำ
เขามองไปรอบๆ และบอกกับฉันว่า
"ไม่มีที่ไหนที่ฉันอยากอยู่มากกว่านี้"
และฉันก็บอกว่า "ฉันด้วย"

และเราพูดคุยและชมวิว
เราแค่พูดคุยและชมวิว

ทั้งหมดที่เราเห็นคือท้องฟ้าตลอดไป
เราปล่อยให้โลกผ่านไปตลอดไป
รู้สึกเหมือนเราสามารถไปต่อได้ตลอดไปแบบนี้, แบบนี้

ทั้งหมดที่เราเห็นคือแสงสว่างตลอดไป
เพราะดวงอาทิตย์ส่องสว่างตลอดไป
เหมือนเราจะโอเคตลอดไปแบบนี้
เพื่อนสองคนในวันที่สมบูรณ์แบบ

และเขาก็ไป
วิ่งไปยังต้นไม้ที่สูงที่สุด
จากทุ่งเหลืองที่ไกลออกไปฉันได้ยินเขาเรียก, "ตามฉันมา" แล้วเราก็ไป
สงสัยว่าโลกจะดูเป็นอย่างไรจากที่สูงขนาดนั้น

เท้าหนึ่งหลังจากอีกเท้าหนึ่ง
กิ่งหนึ่งแล้วไปอีกกิ่งหนึ่ง
ฉันปีนสูงขึ้นและสูงขึ้น
ฉันปีนจนกระทั่ง
ดวงอาทิตย์ส่องบนใบหน้าของฉัน

และฉันรู้สึกกิ่งไม้หักทันที
ฉันอยู่บนพื้น
แขนของฉันชา
ฉันมองไปรอบๆ
และฉันเห็นเขามาช่วยฉัน
เขามาช่วยฉัน
และทุกอย่างก็โอเค

ทั้งหมดที่เราเห็นคือท้องฟ้าตลอดไป
เราปล่อยให้โลกผ่านไปตลอดไป
เพื่อน, คุณและฉันตลอดไปแบบนี้, แบบนี้

ทั้งหมดที่เราเห็นคือแสงสว่าง
เพราะดวงอาทิตย์ส่องสว่าง
เราจะโอเคตลอดไปแบบนี้
เพื่อนสองคน
เพื่อนแท้
ในวันที่สมบูรณ์แบบ

VIEW ORIGINAL LYRICS