พวกเขาพบกันเมื่อเขาอยู่ในโรงพยาบาล
เขากระซิบว่า "ฉันไม่มีหัวใจ" เข้าไปในห้อง
เธอบอกว่า "ฉันจะทำให้คุณยิ้มอีกครั้ง" และทำเครื่องบิน
จากคำสวยๆ ที่ใส่ในช้อน
เขาบอกว่า "ฉันจะไม่เห็นอีกแล้ว
ดวงตาของฉันเหมือนจะบิดเข้าข้างใน ลึกเข้าไปในลำคอ"
เธอบอกว่า "ไม่ต้องห่วงที่รัก ฉันจะเปิดแยมของคุณ
ฉันจะเปิดตัวเองที่สวยงาม" และเธอนอนลงบนถนนของเขา

เธอบอกว่า "คุณรู้ได้อย่างไร? บางทีคุณอาจจะเป็น"
บอกว่า "คุณรู้ได้อย่างไร? บางทีคุณอาจจะเป็น"
บอกว่า "คุณรู้ได้อย่างไร-โอ้? บางทีคุณอาจจะเป็น-เป็น-เป็น-เป็น-เป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น-เป็น-เป็น-เป็น-เป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น"

เธอลอกผิวของเขาออก ดังนั้นทุกวันเขาจะร้องไห้
และในน้ำตาเหล่านั้นเขาจะโกหกเพื่อหาความสงบ
เธอจะแตกจากคำพูดทั้งหมดของเขา แต่เธอทำจากปรอท
เธอจะกลับมารวมกันทีละชิ้น
และมันกลายเป็นเกมที่พวกเขาเล่นใต้ผ้าห่ม
ในเตียง แกล้งทำว่าเธอตัวเล็กและเขาตัวใหญ่
เธอกลายเป็นตัวเล็กมาก เขาสามารถยกเธอได้ ทั้งร่างกายและหัวใจ
เขายกเธอขึ้นเปลือยเปล่า เธอเป็นแค่ลูกมะเดื่อของเขา
แค่ลูกมะเดื่อของเขา

บอกว่า "คุณรู้ได้อย่างไร? บางทีคุณอาจจะเป็น"
บอกว่า "คุณรู้ได้อย่างไร-โอ้? บางทีคุณอาจจะเป็น"
บอกว่า "คุณรู้ได้อย่างไร-โอ้? บางทีคุณอาจจะเป็น-เป็น-เป็น-เป็น-เป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น-เป็น-เป็น-เป็น-เป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น"
"บางทีคุณอาจจะเป็น"

VIEW ORIGINAL LYRICS