นกอพยพบินไปทางใต้
เมื่อทุกคนแข็งตายในฤดูหนาว
คู่รักแยกทางกัน
เมื่อความรักสูญหาย
เรื่องราวถูกลืม
เมื่อไม่มีใครเล่าอีกต่อไป
พ่อของฉันคิดถึงอดีตเสมอ
เมื่อเขาปอกส้ม

สัตว์เล็กออกจากฝูง
ส่วนใหญ่ไม่เคยกลับมาอีก
ใครที่บินข้ามรังนกกาเหว่า
จะถูกความเงียบกลืนกิน

ฟอร์เรสต์ กัมพ์ พบรักแท้
และสูญเสียมันไปในทันที
ทุกคนสูญเสียชีวิตมากมาย
ทุกอย่างดำเนินไปตามทางของมัน
วิ่ง ฟอร์เรสต์ วิ่ง

เราสามารถลืมภาษาแม่ได้
เมื่อไม่มีใครพูดกับเรา
และเราไม่สามารถรักได้พอ
เมื่อไม่มีใครบอกว่า "ฉันรักเธอ"

มันบ้าจริง ๆ ว่าเวลาผ่านไปมากแค่ไหน
เวลามากมายอย่างไม่น่าเชื่อ
โดยที่เราไม่เห็น
และทุกปีบินไปเหมือนนกเมื่อฤดูหนาวมา

นกอพยพบินไปทางใต้
เมื่อทุกคนหนาวสั่นในฤดูหนาว
คู่รักแยกทางกัน
เมื่อความรักสูญหาย
เรื่องราวถูกลืม
เมื่อไม่มีใครเล่าอีกต่อไป
พ่อของฉันคิดถึงอดีตเสมอ
เมื่อเขาปอกส้ม

VIEW ORIGINAL LYRICS