ทั้งหมดที่ฉันเคยเป็นให้คุณคือความมืดที่เรารู้จัก
และความเสียใจนี้ที่ฉันคุ้นเคย
ครั้งหนึ่งมันเคยถูกต้องมาก
เมื่อเราถึงจุดสูงสุดของเรา
รอคุณอยู่ในโรงแรมตอนกลางคืน
ฉันรู้ว่าฉันยังไม่เจอคู่ของฉัน
แต่ทุกช่วงเวลาที่เราสามารถขโมยได้
ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงติดใจขนาดนี้
มันเป็นความรับผิดชอบของฉัน
คุณไม่ติดค้างอะไรกับฉัน
แต่การเดินจากไป ฉันไม่มีความสามารถ

เขาเดินจากไป
พระอาทิตย์ตกดิน
เขาเอาวันไป แต่ฉันโตแล้ว (ฉันโตแล้ว)
และในทางของคุณ
ในเงาสีฟ้านี้
น้ำตาของฉันแห้งไปเอง

ฉันไม่เข้าใจ
ทำไมฉันถึงเครียดกับผู้ชาย
เมื่อมีสิ่งที่ใหญ่กว่ามากมายที่ต้องจัดการ?
เราคงไม่เคยมีทั้งหมด
เราต้องชนกำแพง
ดังนั้นนี่คือการถอนตัวที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
แม้ว่าฉันจะหยุดต้องการคุณ
และมุมมองผลักดันผ่าน
ฉันจะเป็นผู้หญิงคนอื่นของผู้ชายคนต่อไปในไม่ช้า
ฉันไม่สามารถเล่นกับตัวเองอีกครั้ง
ฉันควรจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของตัวเอง
ไม่ทำให้ตัวเองสับสนกับผู้ชายโง่ๆ

เขาเดินจากไป
พระอาทิตย์ตกดิน
เขาเอาวันไป แต่ฉันโตแล้ว (ฉันโตแล้ว)
และในทางของคุณ
ในเงาสีฟ้านี้
น้ำตาของฉันแห้งไปเอง

ดังนั้นเราคือประวัติศาสตร์
เงาของคุณครอบคลุมฉัน
ท้องฟ้าเบื้องบนลุกโชน

เขาเดินจากไป
พระอาทิตย์ตกดิน
เขาเอาวันไป แต่ฉันโตแล้ว
และในทางของคุณ
ในเงาสีฟ้านี้
น้ำตาของฉันแห้งไปเอง

ฉันหวังว่าฉันจะพูดได้ว่าไม่มีความเสียใจ
และไม่มีหนี้ทางอารมณ์
เพราะเมื่อเราจูบลากัน พระอาทิตย์ตกดิน
ดังนั้นเราคือประวัติศาสตร์
เงาของคุณครอบคลุมฉัน
ท้องฟ้าเบื้องบนลุกโชน
ที่มีเพียงคนรักเท่านั้นที่เห็น

เขาเดินจากไป
พระอาทิตย์ตกดิน
เขาเอาวันไป แต่ฉันโตแล้ว (ฉันโตแล้ว)
และในทางของคุณ
เงาสีฟ้าของฉัน
น้ำตาของฉันแห้งไปเอง

โอ้ เขาเดินจากไป
พระอาทิตย์ตกดิน
เขาเอาวันไป แต่ฉันโตแล้ว
และในทางของคุณ
เงาลึกของฉัน
น้ำตาของฉันแห้งไปเอง โอ้

เขาเดินจากไป
พระอาทิตย์ตกดิน
เขาเอาวันไป แต่ฉันโตแล้ว
และในทางของคุณ
เงาลึกของฉัน
น้ำตาของฉันแห้ง

VIEW ORIGINAL LYRICS