ฉันไม่ได้อาศัยอยู่ในแคลิฟอร์เนีย ฉันจะแจ้งให้คุณทราบ นั่นไม่ใช่ที่ที่ฉันอยู่
ฉันเป็นแค่ผู้เช่า จ่ายค่าเช่าในร่างกายนี้และฉัน
มีหน้าต่างสองบาน และหน้าต่างเหล่านั้น ฉันจะเรียกมันว่าดวงตาของฉัน
ฉันแค่ไปตามที่ลมพัดไป ฉันไม่ได้ตัดสินใจเอง

บางครั้งฉันคิดมากเกินไป ใช่ ฉันติดอยู่ในความคิดของตัวเอง
ฉันมักจะติดอยู่ในหัวของฉัน
ฉันหวังว่าฉันจะหนีไปได้ ฉันพยายามเมื่อวานนี้
ถอดผ้าปูที่นอนทั้งหมดออกจากเตียงของฉัน

จากนั้นฉันก็ผูกผ้าปูที่นอนด้วยริบบิ้นห้าชิ้นที่ฉันพบ
ปีนข้างตึก
ฉันวิ่งไปที่เนินเขาจนพวกเขาพบฉัน
และพวกเขาก็พาฉันกลับไปที่ห้องขังของฉัน
อยู่คนเดียวกับความคิดของตัวเองอีกครั้ง
ฉันเดาว่าจิตใจของฉันเป็นคุกและฉันจะไม่มีวันออกไปได้

ดังนั้นพวกเขาจึงทำให้ฉันสงบ วิเคราะห์ฉัน และโยนฉันกลับเข้าไปในกรงของฉัน
จากนั้นพวกเขาก็ผูกฉันกับ IV บอกว่าฉันบ้า
ฉันเป็นนักโทษ ผู้มาเยือนในสมองของฉัน
และไม่ว่าฉันจะทำอะไร พวกเขาก็พยายามจะล่ามฉันไว้

บางครั้งฉันคิดมากเกินไป ใช่ ฉันติดอยู่ในความคิดของตัวเอง
ฉันมักจะติดอยู่ในหัวของฉัน
ฉันหวังว่าฉันจะหนีไปได้ ฉันพยายามเมื่อวานนี้
ถอดผ้าปูที่นอนทั้งหมดออกจากเตียงของฉัน

จากนั้นฉันก็ผูกผ้าปูที่นอนด้วยริบบิ้นห้าชิ้นที่ฉันพบ
ปีนข้างตึก
ฉันวิ่งไปที่เนินเขาจนพวกเขาพบฉัน
และพวกเขาก็พาฉันกลับไปที่ห้องขังของฉัน
อยู่คนเดียวกับความคิดของตัวเองอีกครั้ง
ฉันเดาว่าจิตใจของฉันเป็นคุกและฉันจะไม่มีวันออกไปได้

บอกว่าถึงแม้มันจะเป็นความจริง ไม่ว่าฉันจะทำอะไร
ฉันจะไม่มีวันหนีไปได้
ฉันจะไม่ยอมแพ้ในความหวัง ผูกเชือกอีกเส้น
และพยายามอีกวันหนึ่ง
บอกว่าถึงแม้มันจะเป็นความจริง ไม่ว่าฉันจะทำอะไร
ฉันจะไม่มีวันหนีไปได้
ฉันจะไม่ยอมแพ้ในความหวัง ผูกเชือกอีกเส้น
และพยายามอีกวันหนึ่ง

จากนั้นฉันก็ผูกผ้าปูที่นอนด้วยริบบิ้นห้าชิ้นที่ฉันพบ
ปีนข้างตึก
ฉันวิ่งไปที่เนินเขาจนพวกเขาพบฉัน
และพวกเขาก็พาฉันกลับไปที่ห้องขังของฉัน
อยู่คนเดียวกับความคิดของตัวเองอีกครั้ง
ฉันเดาว่าจิตใจของฉันเป็นคุกและฉันจะไม่มีวันออกไปได้

VIEW ORIGINAL LYRICS