คงสิเป็นแสนล้านนาทีคงสิมีแสนล้านคืนวัน
ที่เฮาใช้ตามหากันจนมาพบพ้อ
เคยผิดหวังกับคำว่าฮักเคยบ่อยากสิหายใจต่อ
มันกะท้อแต่ฮู้สึกบ่ว่าคุ้มค่า

เฮาเกิดมาเพื่อฮักไผบางเท่านั้น
เฮาต่างกะรอซึ่งกันและกันตลอดมา
กี่ภพกี่ชาติที่เฮาคลาดคลา
กว่าสิพ้อได้สบสายตาอยู่ต่อหน้านี้

พ้อกันแล้วแล้วบ่อยากให้จากกันไป
บ่ว่าเหตุผลใดทั้งนั้น สิฮักกันด้วยฮักมั่นที่สองเฮามี
พ้อกันแล้วขอให้อยู่จากมื้อนี่ไปฮอดมื้อตายกลายเป็นธุลี
อยากให้การพ้อกันเทือนี่เป็นนิลันดอน

คนที่คอยฮักแท้มาดนพ้ออีกคนที่พร้อมย่างกันไป
สวรรค์คงฮับฮู้ได้ในคำอ้อนวอน
คนสุดท้ายที่เฮาสิฮักฮักสิดนบ่คือเทือก่อน
คือกับตอนเคยเจ็บมาย่อนบ่ฮู้ว่า

เฮาเกิดมาเพื่อฮักไผบางคนเท่านั้น
เฮาต่างก็รอซึ่งกันและกันตลอดมา
กี่ภพกี่ชาติที่เฮาคลาดคลา
กว่าสิพ้อได้สบสายตาอยู่ต่อหน้านี้

พ้อกันแล้วแล้วบ่อยากให้จากกันไป
บ่ว่าเหตุผลใดทั้งนั้น สิฮักกันด้วยฮักมั่นที่สองเฮามี
พ้อกันแล้วขอให้อยู่จากมื้อนี่ไปฮอดมื้อตายกลายเป็นธุลี
อยากให้การพ้อกันเทือนี่เป็นนิลันดอน

ให้มันเป็นนิลัน สองเฮาสิฮักกัน
ให้มันเป็นนิลัน

เฮาเกิดมาเพื่อฮักไผบางคนเท่านั้น
เฮาต่างก็รอซึ่งกันและกันตลอดมา
กี่ภพกี่ชาติที่เฮาคลาดคลา
กว่าสิพ้อได้สบสายตาอยู่ต่อหน้านี้

พ้อกันแล้วแล้วบ่อยากให้จากกันไป
บ่ว่าเหตุผลใดทั้งนั้นสิฮักกันด้วยฮักมั่นที่สองเฮามี
พ้อกันแล้วขอให้อยู่จากมื้อนี่ไปฮอดมื้อตายกลายเป็นธุลี
อยากให้การพ้อกันเทือนี่เป็นนิลันดอน
อยากให้การพ้อกันเทือนี่เป็นนิลันดอน