Wyszedł z Baru Janusz pany
Krokiem pewnym lecz zachwianym
W głowie kręci mu się błogo
Idzie trawą idzie drogą

Upadł w krzaki po raz pierwszy
Twarzą zarył spłoszył świerszcze
Zniosło go na prostej drodze
Podciął się na swojej nodze

Wyszedł z Baru Janusz pany
Wyszedł miły oj

Na je ba ny

Niech go matka w swej miłości chowa
Miał już nie pić a pije od nowa wstawaj
Niech go nie potępia lud oczami
Wszyscy jesteśmy pijakami wstawaj

Koledzy mu pomagają
Z krzaków znowu wyciągają
Na rower go nie posadzisz
Niech cię rower poprowadzi

Łap się tu za kierownicę
I nie wyjeb na ulicy
Już na boki już tam leci
Się wyjebał po raz trzeci
Wyszedł z baru Janusz pany
Wyszedł miły oj

Na je ba ny

Na je ba ny

Niech go matka w swej miłości chowa
Miał już nie pić a pije od nowa wstawaj
Niech go nie potępia lud oczami
Wszyscy jesteśmy pijakami wstawaj

Już tak blisko jest do domu
Ale wstyd nie mów nikomu
Tu sąsiadka wyszła z pieskiem
Tam kolega w oknie z dzieckiem

Ale siara co poradzić
Jak tak można się prowadzić
Klucze z kieszeń wygramolił
I na schodach się wypiarbolił

Wypiarbolił karwa
Wypiarbolił się
Przed klatką się

Niech go matka w swej miłości chowa
Miał już nie pić a pije od nowa wstawaj
Niech go nie potępia lud oczami
Wszyscy jesteśmy pijakami wstawaj