Patrzę, a w lesie biało-różowy
Koń z wielkim rogiem, co wyrasta mu z głowy
Ani to konik ni nosorożec
To boskie cudo zowie się jednorożec

Na głowie róg wyrasta ci wielki
I jesz magiczne tęczowe marchewki
Wiesz, ja od życia nie chciałem zbyt wiele
Ale zostań mym przyjacielem

Ci co mówili, żeś ty postać mityczna
Taka zmyślona i fantastyczna
To niedowiarki, już się nie śmieją
Jednorożce istnieją
Wio Prr Wiśta - Karwa

Koń, co ma róg przecież to jest cud
Niesie światu przesłanie
Rżał mi o tym, ale zapomniałem

Jesteś na pewno więcej niż koniem
Tak niepozorny, a wygrasz ze słoniem
Założę się, że choć masz róg wielki
Lubisz jeść różowe żelki

Przysiądę przy tobie nad wody strumykiem
Nie spłoszę cię kochany, pij, twoje zdrowie
Z gęstwiny lasu słychać śpiew boskich ptaków
Wszystkie śpiewają o tobie

Wio Prr Wiśta Karwa

Koń, co ma róg przecież to jest cud
Niesie światu przesłanie
Rżał akurat kiedy nie słuchałem

Siedzę z jednorożcem i marchewki żrę
Bo marchewkom tak, a burakom nie
Wcinamy ze smakiem tęczowe marchewki
Śpiewem dziękujemy za różowe żelki

Łohooooł Łooohoooooł Łohooooł Łooohoooooł

Łohooooł Łooohoooooł Łohooooł Łooohoooooł
Wio Prr Wiśta Karwa

W modzie jest już dla metali róż
Jednorożec czerń przegonił
I różowy blask odsłonił koń, co ma róg
Wielki boski cud niesie światu przesłanie
Usłyszałem, lecz nie zrozumiałem