Stoję na tobie, ziemio, przyjazna i miękka
W którą rzuciła kwiaty lekka boga ręka

Stoję przed tobą, wodo, przejrzyście magiczna
Dumny górski strumieniu, krynico prześliczna

Stoję oto wśród ciebie, przejrzyste powietrze
Pełne dobrej nadziei, że się nie poprzetrze

Ziemio, wodo, powietrze, spójrzcie, czy widzicie
Jak tu stoję przed wami w najwyższym zachwycie

Woda to ziemi uroda
Ziemia wiosną jest młoda

Powietrze to ziemi żywość
A człowiek to wątpliwość

Woda to ziemi uroda
Ziemia wiosną jest młoda

Powietrze to ziemi żywość
A człowiek to możliwość

Błękitne są świty i zmierzchy
Błękitny czas przyszły i przeszły

I wszytko to jest wielka knieja
A człowiek to jest nadzieja

Woda to ziemi uroda
Ziemia wiosną jest młoda

Powietrze to ziemi żywość
A człowiek to możliwość

Stoję na tobie, ziemio, przyjazna i miękka
W którą rzuciła kwiaty lekka boga ręka

Ziemio, wodo, powietrze, spójrzcie, czy widzicie
Jak tu stoję przed wami w najwyższym zachwycie