Με γλέντια με γραμμόφωνα
Με χίλια δυο μεράκια
Που σβήνουνε σκοτούρεσ και φαρμάκια
Θα κάνω τη φιγούρα μου
Και θάρθω απόψε βράδυ
Στισ δώδεκα μεσ το βαθύ σκοτάδι

Με πόνο θα σου τραγουδώ
Με μπουζουκάκι φίνο
Να σου θυμίσω τα παλιά
Στον άγιο κωνσταντίνο

Για σένα γω αλήτεψα
Κι έγινα ρεμπέτησ
Μπερμπάντησ και ξενύχτησ και σερέτησ
Και δε σου καίγεται καρφί
Για το δικό μου πόνο
Που κάθε μέρα πνίγομαι και λιώνω

Μια νύχτα φεγγαρόλουστη
Ένα βραδάκι φίνο
Μη μ’ αρνηθείσ το ραντεβού
Μικρή μου που σου δίνω