Φτώχεια που με κουρέλιασεσ με νύχια ματωμένα
Μεσ’ στα πολλά σου θύματα γράψε κι ακόμα ένα

Φτώχεια κι αν έχεισ θύματα κρύβεισ ψυχέσ μ’αισθήματα

Φτωχολογιά στον πόνο σου ποτέ σου δε δειλιάζεισ
Και τα κουρέλια που φοράσ με γέλιο τα σκεπάζεισ

Φτώχεια κι αν έχεισ θύματα κρύβεισ ψυχέσ μ’αισθήματα

Μέσα στησ φτώχειασ το μπαξέ είμαι κι εγώ λουλούδι
Που θρέφομαι με δάκρυα και με πικρό τραγούδι

Φτώχεια κι αν έχεισ θύματα κρύβεισ ψυχέσ μ’αισθήματα