Zyska sławę królem będzie
Kto na szklaną górę wejdzie

Kto zdobędzie szczyt w błękicie
Będzie tym kto jest na szczycie

Lecz choć wielu kusi wejście
Jeden tylko ma tam miejsce

A że przecież Góra Szklana
Więc dla wielu niewidzialna

Nawet tym co na jej zboczach
Szczyt się nie odbija w oczach

Skóra Góry gładka śliska
Diamentowo jest przejrzysta

I dopiero krew rozlana
Wskaże gdzie jest szklana ściana

Więc po śladach cudzej krwi
Wiedzie wąski ślad na szczyt

Ale nie wie nikt wśród żywych
Czy ten szlak to szlak prawdziwy

I niejeden całe życie
Nie wie że już był na szczycie

Więc się modli u stóp krzyży
Za tych którzy padli niżej

Po czym u ich boku spocznie
U stóp góry niewidocznej

Zyska sławę królem będzie
Kto na szklaną górę wejdzie
Zyska sławę królem będzie
Kto na szklaną górę wejdzie
Zyska sławę królem będzie
Kto na szklaną górę wejdzie
Zyska sławę królem będzie
Kto na szklaną górę wejdzie
Kto na szklaną górę wejdzie