Muren van schuld en zonde hielden ons vast;
een gevangenis waaruit geen mens ontsnapt.
Maar Hij kwam, en Hij stierf, Hij stond op
en de muren vielen neer.

Er waren ooit reuzen genaamd dood en graf,
ze stonden als bergen op ons levenspad.
Maar Hij kwam, en Hij stierf, Hij stond op
en de reuzen vielen neer.

Refrein:
Dit is onze God.
Dit is wie Hij is: Hij houdt van ons.
Dit is onze God.
Dit is wat Hij doet: Hij redt ons.
Hij droeg het kruis, versloeg het graf.
Laat de schepping vol ontzag
zingen voor Hem, Koning Jezus.

Ken je die angst nog die je adem stal;
geloof zo zwak, gebeden zonder kracht.
Maar Hij hoorde, ieder woord, elke gedachte.

Zie het altaar in de wildernis,
het laat ons zien hoe goed en trouw Hij is.
Geen moment schoot Hij tekort. Hij laat ons nooit meer los.

(Refrein)

Wie trok mij op uit de put? Hij alleen, Hij alleen.
Wie droeg mijn zonde en schuld? Niemand anders dan Jezus.
Wie trok mij op uit de put? Hij alleen, Hij alleen.
Wie droeg mijn zonde en schuld? Niemand anders dan Jezus.
Wie redde mij van het graf? Jahweh, Jahweh.
Wie krijgt de glorie en dank? Niemand anders dan Jezus.
Wie redde mij van het graf? Jahweh, Jahweh.
Wie krijgt de glorie en dank? Niemand anders dan Hij.

(Refrein)

Hij droeg het kruis, versloeg het graf.
Laat de schepping vol ontzag
zingen voor Hem, Koning Jezus.